Świerk Sitkajski

Pochodzi z zachodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Jego nazwa pochodzi od miasta Sitka na Alasce. Zasiedla pas nabrzeżny szerokości około 80 km od południowo-zachodniej Alaski do północnej Kalifornii. Tworzy tam drzewostany czyste lub razem z daglezją, choiną, żywotnikiem olbrzymim i jodłą olbrzymią. W Europie uprawiany w lasach i ogrodach.

Świerk sitkajski

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	sosnowce
Rodzina	sosnowate
Rodzaj	świerk
Gatunek	świerk sitkajski
Nazwa systematyczna
Picea sitchensis (Bong.) Carrière Traité Gén. Conif. 260 1855.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons

Pokrój
Stożkowy, wąski. Drzewo osiągające średnio 60 m wysokości, rzadziej 80 m.
Pień
Korowina cienka, od szarej do ciemnobrązowej, łuszcząca się czerwonobrunatnymi tafelkami.
Liście
Igły cienkie, sztywne, zaostrzone o długości 1,5-2,5 cm. Od góry błyszczące, zielone, od spodu srebrzystoszare. Pod spodem z dwoma białymi paskami.
Kwiaty
Zebrane w kwiatostany. Męskie czerwone, długości do 2 cm, żeńskie jasnozielone, długości do 3 cm. Dojrzałe szyszki jasnobrązowe o długości 5-10 cm.

•  
  Wiosenne ulistnienie
•  
  Szyszka żeńska
•  
  Dojrzała, otwarta szyszka

 

Jest najszybciej rosnącym gatunkiem świerka. W jednym roku potrafi przyrosnąć na długość o 1 metr. Rośnie na prawie każdej glebie i dostarcza dobrego drewna.

Drewno ma jasnoróżowe o dobrym stosunku wytrzymałości do gęstości. Niegdyś konstruowano z niego kadłuby samolotów, obecnie wykorzystywane jest głównie w przemyśle papierniczym.

• Eva Dreyer, Wolfgang Dreyer. Przewodnik drzewa i krzewy.
• Gregor Aas, Andreas Riedmiller. Drzewa