Łoźna: Osiedle typu miejskiego na Białorusi

mieszkańców (2010).

Łoźna

Dom kultury stojący na miejscu domu, w którym urodził się Marc Chagall
Herb flaga rejonu łoźnieńskiego↗
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Wysokość	193 m n.p.m.
Populacja (2010) • liczba ludności	6800
Nr kierunkowy	+375 29 81
Kod pocztowy	211220
Położenie na mapie obwodu witebskiego Łoźna
Położenie na mapie Białorusi Łoźna
55°01′N 30°48′E/55,016667 30,800000
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

Znajduje tu się stacja kolejowa Łoźna, położona na linii Smoleńsk – Witebsk.

Miejsce narodzin się Marca Chagalla oraz trzech pierwszych przywódców chasydzkiej sekty Chabad-Lubawicz.

 

 

Łoźna powstała na obszarze włości mikulińskiej położonej na wschodnim pograniczu Wielkiego Księstwa Litewskiego i Księstwa Smoleńskiego. Dobra te pozostawały od końca XV wieku we władaniu kniazia Iwana Osowickiego

W 1526 r. Iwan podarował Mikulino swemu synowi, kniaziowi Michałowi Iwanowiczowi Osowickiemu. Po jego śmierci w 1550 dobra przeszły na jego żonę Agrafenę z rodu kniaziów Łukomskich. Pięć lat później król Zygmunt II August nadał je Grzegorzowi Wołłowiczowi, staroście mereckiemu i później wojewodzie smoleńskiemu. Jego córka, Regina, wniosła Mikulino w posagu kniaziowi Bohdanowi Ogińskiemu. Najprawdopodobniej to właśnie Bohdan założył wieś Łoźna, ponieważ wzmianka o niej pojawiła się po raz pierwszy w 1625 roku, kiedy otrzymał ją w spadku razem z Mikulinem Samuel Ogiński, syn Bohdana.

W 1654 r. Łoźna nazywana była miasteczkiem. Po śmierci Samuela w 1657 dobra mikulińskie zostały podzielone pomiędzy synów: Szymon Karol, późniejszy wojewoda mścisławski otrzymał Łoźnę, a młodszy Jan – Mikulino. Łoźna pozostawała w rękach Ogińskich do 1770 roku, po czym przeszła do Chrapowickich i potem Szebeków.

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie witebskim województwa witebskiego Rzeczypospolitej.

Po pierwszym rozbiorze Łoźna znalazła się w granicach Imperium Rosyjskiego. Stała się ośrodkiem gromady powiatu orszańskiego guberni mohylewskiej. W 1786 r. zbudowano tu murowaną cerkiew.

W 1812 r. stacjonowały tu wojska napoleońskie III Korpusu marszałka Neya w trakcie wyprawy moskiewskiej.

Z Łoźnej pochodzili też pierwsi rabini dynastii Chabad-Lubavitch – jednej z najliczniejszych grup chasydyzmu: Szneur Zalman (1745–1812), Dowber Szneuri (1773–1827), Menachem Mendel Schneersohn (1789–1866).

W 1887 w Łoźnej urodził się Marc Chagall.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 700 osób. 21 października 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano na cmentarzu żydowskim. Sprawcami zbrodni było Einsatzkommando 9, oraz lokalna policja.

Flaga i herb Łoźnej zostały ustanowione 20 stycznia 2006 ukazem prezydenta Białorusi nr 36.

• Łoźna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 765 .
• Radzima.org
• Liozno info
• Stayg Peramogi. sp.liozno.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-11)].
• Strona historyczna