Animismus

Dat gifft nich bloß man een Religion vun den Animismus, man in jede Kultur warrt de Animismus anners verstahn. He schall dat Tohopenleven vun de Völker regeln un hölpen, de Welt to verstahn. Dor höllt he sik nich an de Regeln vun den Verstand bi.

Ofschoonst dat den Animismus nich geven deit, kann een doch en Reeg vun wichtige Kennteken wiesen, de in de meisten animistischen Kulturen vörkamen doot. Bi den Animismus gifft dat keene Welt över düsse Welt, keen „Överbo“ över oder achter dat, wat to sehn is. De Natur an sik mit allens, wat dor tohöörn deit, is „hillig“ un foddert Respekt. In jedeen Steen, jede Planten, jedet Deert un jeden Minschen, ok an jeden Oort gifft dat en egen Kraft un en egen Willen.

Bi den Animismus fallt sunnerlich up:

• dat dat keen allmächtige Gödder oder överhaupt keen Idee vun en Gott an sik gifft (ofschoonst dat tomeist en „hööchstet Wesen“ gifft)
• dat dat keen Metaphysik gifft. Just de Natur an un for sik hett en Seel. Se kann sik utdrücken dör dat, wat in de Natur passeern deit un snackt so ok to de Minschen.
• dat dat keen Karken oder hillige Bowarken gifft.
• dat de Regeln för de Religion un den Alldag just ut dat Beleven vun de Natur kaamt.