Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti

A Parisêua Mostascétti (Panurus biarmicus-Linnaeus1758) o l'é 'n öxéllo da famìggia Panuridae oppure da famìggia Timaliidae, a segónda di studiôxi.

ZE
Quésta pàgina a l'é scrîta in léngoa zenéize
Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti

A Grafîa adeuviâ a l'é quélla de l'Académia Ligùstica do Brénno

Panurus biarmicus

Descriçión

O l'é 'n öxelétto  lóngo 16 cìtti -di quæ ben 8 én de côa-. Pe dimençión, coloraçión e l' apéndise a testa in zu o l'é scìmile a-e  parisêue, e lê ascì cómme za l' Aegithalos Caudatus (Berbexìn  Côa  Lónga),o l'êa  stæto inclûzo inta famìggia  Paridae.

Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti 
Màsccio (Kent, Inghiltæra)

O masccio o l'à dòrso, fiànchi e côa brùn-çetrón; e âe ciù scûe con rigatûe gianco e néigre;  bécco de cô çetrón; éuggio giâno; testa grîxo-azurro con dôe màccie neigre a forma de mostàsci, che pàrtan larghi fra éuggio e becco e gh'arîan apisûi a-i lâti da gôa giànca ch'a sfùma in brùn-rozòu. A fémina a l'é quæxi pægia, a no gh'à mostàsci e a l'à a testa cô brùn-çetrón ch'a sfûma in giànco-grîxo ciæo vèrso a gôa.

Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti 
Fémina (Kent, Inghiltæra)

Difuxón

Difûzo inte zöne  paludôze de l'Eorasia, o seu habitat o l'é o caniòu,

In Italia o l'é prezénte in Toscànn-a, Lonbardîa, Véneto,Friôli-Veneçia Giùlia dónd'o l'atrêuva di canioei estéizi pe nidificâ.

«Piccolo e inconfondibile passeriforme della famiglia dei timallidi, oggi diffuso in colonie sparse nella Pianura Padana orientale e da noi osservabile nei periodi della migrazione o,talora,anche durante i mesi invernali come svernante.La scomparsa dei vasti canneti che occupavano i terreni paludosi delle basse terre tra il Po e l’Oglio ne hanno ridotto ancor più la consistenza che,in passato,pare fosse maggiore»

Alimentaçión

Öxelétto insetìvoro, o se nûtre de làrve, crizàlidi de farfàlle-notùrne, coleòteri, ràgni.. inta stagión invernâle, pe 'n cangiaménto da mocôza gàstrica, o màngia escluxivaménte sémmi de cànne.

Riproduçión

Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti 
Panurus biarmicus biarmicus

O perîodo riprodutîvo o va da-a fìn de màrso a lùggio-agósto; costruîscian o nîo into scciàsso de canétte  de padù (Phragmites Australis), a femina a depónn-e 4-6 êuve côæ  da-o masccio ascì pe 12-14 giorni, Pêuan avéi 3 niæ a l'ànno. I picìn xêuan dòppo 12-15giorni ch'én sccioîi.

Clasificaçión

O nómme daeto da Linneo a-a Mostascétti o no l'êa Panurus ma Parus L'é staeto Koch, do 1816, a destacâ a Parisêua Mostascétti do-u génere Parus e a creâne 'n âtro: Panurus A-a giornâ d'ancheu o gènere Panurus o l'é misso inta famìggia Timaliidae òpùre inta famìggia creâ do 1860 da Des Murs (quaxi pe caxo, inte 'n' azónta, e co-o nómme Panurinae):

«Page 300. - A la suite des Parinés, ajouter:

Nous avons oublié de dire que d'était avec la même réserve que nous maintenions dans nos Parinae (..) le Genre si remarquable (..) Panurus, créé par Koch pour la jolie Mésange à moustaches, dont l'œuf est tout autant exceptionnel parmi ceux de ses congénères.

Aussi nous réflexions nous amènent-elles à ajouter à nos Paridae une troisième Famille, retirant des Parinae ce dernier Genre, dont nous en faisons le type sous le nom de Panurinae»

I nómmi scentìfici

Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti 
Diségno do Zòrzo Celoria (Sestri Ponente)

Panurus a l'é 'na pòula grêga conpòsta da Pan 'tùtto' e Oura 'côa'

Biarmicus a l'é staeta adeuviâ da Linneo pe alùdde a-a zöna giögràfica da donde vegnieiva l'öxello -ma alcuni àn interpretòu ch'a se riferiva a-i doî "mostàsci" ch'o l'à:

«Linneo che nel 1758 con notevole fantasia, si inventò il termine biarmicus per un altro uccello, il basettino, il Panurus biarmicus, appunto.

A quel tempo si immaginò che questo uccellino provenisse da una immaginaria area del nord Europa chiamata Biarmia (Bjarmaland in antico norvegese) che doveva situarsi attorno al Mar Bianco.

Quando Temminck pensò a questo nome per il lanario, rapace che naturalmente non è mai stato presente in quell’area, interpretò le intenzioni di Linneo in tutt’altro senso immaginando che biarmicus derivasse da un ipotetico “bis-armicus”, da lui inteso come “due baffi”, appunto la caratteristica che Linneo aveva riscontrato nel basettino»

Coiozaménte, sciben che e màccie neigre into masccio pan ciufîto di mostàsci, alcuni gh'àn visto de bàrbe:

«La moustache. Quelques naturaliftes ont donné à cet oifeau le nom de barbue (..)  Parua barbâ (..) Paffer barbatus»

«Bearded tit: Males have black 'moustaches' rather than 'beards'.»

Nòtte

Âtri progètti

Tags:

Panurus Biarmicus Parisêua Mostascétti DescriçiónPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti DifuxónPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti AlimentaçiónPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti RiproduçiónPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti ClasificaçiónPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti I nómmi scentìficiPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti NòttePanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti Âtri progèttiPanurus Biarmicus Parisêua Mostascétti

🔥 Trending searches on Wiki Lìgure:

Provinsa de AvellinInvaxon rüscia de l'Ucraìnn-a1896Granon31 dexénbreCodiçe de HammurabiBos TaurusRivoluçion American-aReykjavíkPrimma Goæra Mondiâ2922024Neuva YorkIrlanda do NòrdLimido Comasco1915KuwaitSan Pê in CarpignànEgittoBremaNeuvo TestamentoSpiaretiLes Aventures de TintinAlcooliIndonexiaAnzioNicolla da Cuza400 a.C.ReccoZeugo do ballonZûgnoAldo RomanoDialetto savoneize7163 seténbreAogustoGrêciaGöteborgCornabuggiaMäcordìLengua brigašcaOçeano PacifficoBoccadazeRepubbrica Dominicann-a1846Stâti do móndoMozilla FirefoxElefanteGrossetoXX secoloPerùDohaDialetto monegascoMiagia do CentoBelgradd-o15 zûgnoSvissea10 marsoGoæra di trent'agniColumba liviaLuxinascoVirtus EntellaMaitinna (poexia)BakuFèsta da Repubbrica Italiann-aOçeano Atlantico🡆 More