Wilhelminatore

Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

De Wilhelminatore ies 'ne oetziechtore, dae neve de rewien van 't Kesjtièl Valkeberg op de Heunsberg sjteit in 't sjtedsje Valkeberg aan de Geul. In 1906 ies 't boewwerk in mergel opgetrokke in neogotische sjtiel. Zès verdepinge en daartig maeter hoag kiek 'r oet euver Zuud Limburg. Bie helder waer kènt me kieke tot Aoke (op 't Duutsj) en Luuk (op 't Belsj).

't Betonne kruus op d'n tuup mèt neuge maeter in de huègde. 't Sjtamp oet de jaore daartig van de 20e ièw. In 1968 moet 't weggehaold weure umdat 't gevièrlik gammel sjteit. In 1972 kump d'r 'n nuuj, liechter kruus van aluminium mèt neon-verleechting. Diet gebeurt op intitiatief van Veldeke-Valkeberg, die 'n sjtiechting in 't leve reup: Sjtiechting 't Kruus op d'n tore. Die zal in de toekóms zörge veur 't nuèdige ónderhoud en veur de energiekoste. Saoves en sjnachs ies 't leech tot in de wiejen umtrèk te zeen.

't Initiatief veur de boew gebeurde door 't kurcommité Falcobergia. Diet waor 'n soort 2e VVV veur 't toerisme in Valkeberg. De echte VVV houw in 1898 'ne houte oetziechtore opgeriech op 't Rotspark op de Cauberg. In 1910 ies dae aafgebroke.
In 1922 weurt de Wilhelminatore eigendóm van de familie Schetters-Bours. Zie zal tot 1997 'n restaurant-café in 't geboew oetbate.
In de Twiède Waereldoorlog weurt 't bovesjtök door granate ónder vuur genómme. De tore weurt daonao gerestaureerd.
Allewiel ies d'r nog ummer 'n horeca-bedrief in d'n tore gevestigd.

Vanoet De Nerem löp 'n wandelpaad en 'n kabelbaan riechting d'n tore.

 

In de categorie Wilhelminatoren (Valkenburg) van Wiki Commons zeen media gerelateerd aan dit óngerwerp te vènje