Лингвистикалық философия (ағылш.
Лингвистикалық философияның бұрынғы ұстанымы идеал тіл философиясы болып, оның көрнекті мысалы логикалық атомизм есептеледі. Оның кейінгі ұстанымы қарапайым тіл философиясы жақтайтын көзқарастар болып есептеледі.
Мурдың "дұрыс мағына" философиясы және кейінгі Витгенштейннің көзқарастары Лингвистикалық философияға идеялық бастама болды. Лингвистикалық философия 1930-1960 жж-ы АҚШ пен Ұлыбританияда кең таралды. Мур мен Витгенштейннің ізбасарлары бола отырып, лингвистикалық философия өкілдерінің логикалық позитивистерден айырмашылығы: табиғи тілді формаландырылған логикалық тілге немесе ғылыми тілге қарай жетілдіруге шақырған жоқ. Лингвистикалық философия мектептерінің бірі (Д. Уиздом, М. Лазеровиц, Э. Эмброуз) психоанализге жақын болды, енді біреулері - оксфорд мектебі, "қарпайым тіл" - лингвистикалық әрекеттің позитивті тұжырымдамасын жасады (П. Стросон, Г. Райл, Д. Остин және тб.). 1960 жылдары лингвистикалық философия мен лингвистиканың бірқатар бағыттарының мәселелері мен тәсілдері өзара қосыла бастады.
This article uses material from the Wikipedia Қазақша article Лингвистикалық философия, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Мәлімет CC BY-SA 4.0 лицензиясы аясында қолжетімді (басқа шарттар көрсетілмеген жағдайда). Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Қазақша (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.