Сырықпен Секiру

Спортшылардан секiргiштiктi , спринтер сапаларын, қимыл-қозғалыс үйлесiмдiлiкті талап етедi. Ерлер арасында таяқпен секiру 1896 жылдың Бiрiншi жазғы олимпиядасында, әйелдер арасында - 2000 жылдың Сидней Олимпия ойындарынан бастап олимпиядалық спорттың түрi болып табылады. Жеңіл атлетикалық көпсайыстар қатарын жатады.

Жарыстар Биiктiкке секiруге арналған жерге тақтайша ұстаушылары және қонатын орнымен жабдықталған секiру секторларында болады. Алдын ала кезең және финалда спортшыға әрбiр биiктiкті бағындыруға үш талпыныстан берiледi. Биiктiктердiң өсуi төрешілермен жарыстар барысында анықталады, бірақ ол 5см-ден кем бола алмайды. Әдетте аз биіктіктерде 10—15 см-лер болып және содан соң адым адыммен 5-ке ғана өсе бастайды. Жерге қону орнының өлшемдерi 5х5 м, ал жұқа тақтайшаны ұстаушылар арасындағы қашықтық 4 м.

Таяқпен секiру кезеңдері

Екпiндеп жүгіру үшiн жол ұзындығы - кемiнде 40 м, ені - 1, 22 м. Спортшы төрешілерден бағандардың орнын өзіне лайықты етіп таяқтың тiреуiш жәшiгінiң артқы бетiнен 40 см-ден жүгіру бағыты бойынша 80 см-ге реттеуге сұрауына құқығы бар.
Талпыныс сәтсiз болып есептеледi егер:

• жұқа тақтайша секiрудiң нәтижесiнде орнынан сырғып түссе;
• спортшы тiреуiш жәшігінің арғы шеті арқылы өтетін вертикаль жазықтықтың арғы жағында орналасқан сектор бетін, қонатын жерді қосқанда, денесінің кез келген бөлігімен немесе таяқпен тиiп кетсе;
• спортшы ұшу кезінде жұқа тақтайшаны құлаудан қолмен ұстап қалуға талаптанса.

Төреші сәттi талпынысты ақ байрақтың көтеруiмен белгiлейдi. Егер жұқа тақтайша бағандардан ақ байрақтың көтеруiнен кейiн құлап кетсе - талпыныс есептеле береді. Егер таяқ талпынысты орындау барысында сынып кетсе спортшы талпынысты қайтадан орындауға құқығы бар.