უილიამ ჰერშელი

15 ნოემბერი, 1738 ჰანოვერი — გ. 25 აგვისტო, 1822 სლაუ) — ინგლისელი ასტრონომი და ოპტიკოსი. ლონდონის სამეფო საზოგადოების წევრი (1781 წლიდან), პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის საპატიო წევრი (1789 წლიდან).

უილიამ ჰერშელი
გერმ. Friedrich Wilhelm Herschel
დაბ. თარიღი	15 ნოემბერი, 1738(1738-11-15) [2] [3] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]
დაბ. ადგილი	ჰანოვერი, ბრაუნშვაიგ-ლიუნებურგი, საღვთო რომის იმპერია [2] [13]
გარდ. თარიღი	25 აგვისტო, 1822(1822-08-25) [3] [12] [13] (83 წლის)
გარდ. ადგილი	სლაუ, დიდი ბრიტანეთის და ირლანდიის გაერთიანებული სამეფო[13]
დასაფლავებულია	Church of St Laurence, Upton-cum-Chalvey
მოქალაქეობა	ჰანოვერის სამეფო  დიდი ბრიტანეთის და ირლანდიის გაერთიანებული სამეფო[2]  დიდი ბრიტანეთის სამეფო
საქმიანობა	ასტრონომი[2] , კომპოზიტორი, oboist[2] , მუსიკოსი[2] და ფიზიკოსი
ალმა-მატერი	ოქსფორდის უნივერსიტეტი[15]
განთქმული მოსწავლეები	ჯონ ფრედერიკ უილიამ ჰერშელი და კაროლინა ჰერშელი
სამეცნიერო ხარისხი	სამართლის დოქტორი და honoris causa
მეუღლე	მერი ბოლდუინი[2] [16]
მამა	ისააკ ჰერშელი[16]
დედა	ანა ილსე მორიცენი[16]
შვილ(ებ)ი	ჯონ ფრედერიკ უილიამ ჰერშელი[2] [16]
ჯილდოები	კოპლის მედალი[2] [17] , Royal Guelphic Order, ამერიკის ხელოვნებისა და მეცნიერების აკადემიის წევრი[18] და სამეფო საზოგადოების წევრი[2]
ხელმოწერა
უილიამ ჰერშელი ვიკისაწყობში

ჰერშელმა ოჯახში შეისწავლა უცხო ენები და მუსიკა. 1757 წელს გადასახლდა ინგლისში, სადაც ცნობილი მუსიკოსი გახდა. დამოუკიდებლად შეისწავლა ასტრონომია, დაამზადა ასობით სარკე ტელესკოპებისათვის. ასტრონომიული დაკვირვებები დაიწყო 1773 წელს.

უილიამმა აღმოაჩინა პლანეტა ურანი (1781), მისი ორი თანამგზავრი, მათი უკუმოძრაობა, სატურნის ორი თანამგზავრი. გაზომა სატურნისა და მისი რგოლების ბრუნვის პერიოდი, აღმოაჩინა მზის მოძრაობა სივრცეში და სხვა. 70-იან წლებში დაიწყო ვარსკვლავთა დათვლა ცის შერჩეულ არეებში, რის შედეგადაც შეაფასა გალაქტიკის ზომები და დაასკვნა სივრცეში მისი იზოლირებულება.

საფუძველი ჩაუყარა ვარსკვლავთა სტატირტპიკას. აღმოაჩინა ფიზიკურად ორჯერადი ვარსკვლავები, 2500-ზე მეტი ახალი ნისლეული და ვარსკვლავთა გროვა. წამოაყენა და 1802 — 11 წლებში განავითარა დიფუზიური მატერიის შეკუმშვით ვარსკვლავებისა და მათი სისტემების წარმოშობის კოსმოგონიური ჰიპოთეზა.

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 632.