Աննա Հետվիկ Պուլ (4 Փետրուար 1887(1887-02-04), Հաապսալու, Էսթլյանդյան նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն - 3 Հոկտեմբեր 1981(1981-10-03), Հայդելբերգ, Պատըն Ուըրթեմպերկ, Գերմանիոյ արեւմտեան շրջան), էսթոնացի միսիոնարուհի, որ կարեւոր առաքելութիւն իրականացուցած է Կիլիկիոյ մէջ ու իր ողջ կեանքը նուիրած է հայութեան։
Աննա Հետվիկ Պուլ էստ․՝ Anna Hedwig Büll | |
---|---|
| |
Ծննդեան անուն | էստ․՝ Anna Hedwig Bühl |
Ծնած է | 4 Փետրուար 1887 |
Ծննդավայր | Հաապսալու, Էսթլյանդյան նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն |
Մահացած է | 3 Հոկտեմբեր 1981 (94 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Հայդելբերգ, Պատըն Ուըրթեմպերկ, Գերմանիոյ արեւմտեան շրջան |
Քաղաքացիութիւն | Էսթոնիա |
Կրօնք | Լուտերականութիւն |
Մասնագիտութիւն | միսիոներուհի |
Ծնողներ | հայր՝ Ernst Gottlieb Theodor Büll? |
Աննա ծնած է Լիւթերական ընտանիքի յարկէն ներս։ Ան եղած է՝ 8 երեխաներէ բաղկացած, ընտանիքի 6-րդ զաւակը: Մինչեւ 15 տարեկան կը յաճախէ տեղական պետական դպրոցը, ապա՝ կարճ ժամանակ ետք, Գերմանիոյ մէջ կը ստանայ միսիոնարական կրթութիւն:
Աննա կը տիրապետէր՝ էսթոներէնին, ռուսերէնին, ֆրանսերէնին, անգլերէնին եւ գերմաներէնին: Աւելի ուշ, Կիլիկիոյ միսիոնարական առաքելութեան ընթացքին սորված նաեւ թրքերէն եւ հայերէն:
Աննա Պուլի նախաձեռնութեամբ, Հալէպի մէջ կը բացուի հիւանդանոց, ուր կ'աշխատին Սուրիոյ նշանաւոր հայ բժիշկներ: Հայ գաղթականներուն վիճակը թեթեւցնելու համար Պուլ Մարաշի իր ծանօթներուն օգնութեամբ կը հիմնէ ջուլհականոց եւ ձեռագործի արհեստանոց: Աշխատանքի կը լծուին շուրջ 500 հայ կիներ եւ աղջիկներ, որոնց գործած կարպետներն ու ձեռագործները կը վաճառուէին եւրոպական երկիրներու մէջ, իսկ ստացուած հասոյթը կը տրուէր հայ կիներուն՝ իբրեւեւ աշխատավարձ:
Պուլի նախաձեռնութեամբ, Հալէպի տարբեր դպրոցներ յաճախող աւելի քան 250 հայ երեխաներուն համար կը սահմանուին կրթաթոշակներ: Իր կատարած բազմաթիւ հայանպաստ աշխատանքներուն համար Պուլ այնքան սիրուած էր Հալէպի հայ համայնքին կողմէ, որ արժանացած էր «Պուլ Մայրիկ» կոչման:
40 տարի կեանքն անմնացորդ նուիրելով հայ ժողովուրդին՝ Պուլը 1951 թուականին 64 տարեկան հասակին կը հեռանայ Հալէպէն՝ այդպէս ալ չունենալով սեփական ընտանիք։ Սակայն ան չի կարնար վերադառնալ Էսթոնիա, քանի որ այն Խորհրդային Միութեան կազմին մէջ էր, հետեւաբար մուտքի թոյլատուութիւն ստանալը՝ անհնար։ Պուլը Եւրոպա կը հաստատուի։ Այստեղ ան կը շարունակէ նամակագրական կապը իր նախկին սաներուն հետ, որոնք ցրուելով աշխարհով մէկ՝ չէին մոռնար սիրելի Պուլ Մայրիկին։ Անոնցմէ մէկուն ուղղուած նամակին մէջ Հետվիկ Պուլը գրած էր. «…իմ սիրտը հայ է…»։
Կեանքին վերջին տարիները Պուլը կ'անցընէ գերմանական ծերանոցի մը մէջ։ 90-ը անց միսիոնարուհին մահուան մահիճին մէջ պառկած՝ մոռցած էր այն 6 լեզուները, որոնց կը տիրապետէր եւ ծերանոցի աշխատակիցներուն հետ կը հաղորդակցէր միայն իրեն հարազատ դարձած հայերէնով։
Էսթոնացի միսիոնար, որ իր կեանքը նուիրաբերեց Մերձաւոր Արեւեքի երկիրներուն մէջ թրքական եղեռնէն հայերը փրկելու գործին: |
This article uses material from the Wikipedia Արեւմտահայերէն article Աննա Հետվիկ Պուլ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Արեւմտահայերէն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.