रामकृष्ण मिशन

‘रामकृष्ण मिशन असोसिएशन’ हे संस्थची स्थापणूक 1 मे 1890 ह्या दिसा जाली. रामकृष्ण परमहंस मरणाच्या दारांत आसताना,मनीस जातीच्या उध्दाराखातीर स्वार्थाचो त्याग केल्ले आनी लोकांक उपेगी पडटले अशा संन्याशांची संघटना उबी करुंक जाय, असो विचार ताच्या मनांत आयिल्लो तो ताणें सगळ्या शिश्यांमुखार उलोवन दाखयल्लो. विवेकानंदाच्या मार्गदर्शनाखाला सगळ्यांनी काम करचे अशेंय तांकां सुचयल्लें आनी आपल्या सामक्या लागींच्या इकरा शिश्यांक भगवीं वस्त्रांय दिल्लीं रामकृष्णाच्या मरणा उपरांत म्हळ्यार इ. स. 1898 त स्वामी विवेकानंद.

भारताचे भोंवडेर गेले उपरांत तो अमेरिकेक सर्वधर्मपरिशदेखातीर गेलो. ते उपरांत ताणें सगळ्या संन्याशांक आनी गुरुभावांक एकठांय आपोवन रामकृष्ण मिशन स्थापन करपाची कल्पना तांचेमुखार दवरली.कलकत्याच्या आलमबाजारांतल्या मठांत ही संस्था स्थापन जाली.

वेदान्ताचीं मुळतत्वां लोकांक समजावन दिवप, साहित्यादी सगळ्यो कला, भौतिक शास्त्रां, उददेगधंदे हांचें शिक्षण दिवप ह्या शिक्षणाखातीर जाय तसले शिक्षक तयार करप, शाळा, म्हाविद्यालयां, दवाखाने, भुरग्यांखातीर घरां आदी उपेगाक पडपी संस्था स्थापन करप आनी ह्या सगळ्या गजालींचो प्रचार करपाखातीर जाय पडपी वाङ्मय उजवाडावन विकप हीं पांच मिशनाचीं धोरणां थरलीं. पूण संस्थेचे स्थापणुके उपरांत रोखडोच भूंयकांप जालो आनी तातूंत हो मठ उध्वस्त जालो. तेन्ना स्वामी विवेकानंदान बेलूराक संस्थेचें कार्यालय सुरु केलें. गंगा न्हंयचे अस्तंत देगेर बेलूर ह्या खेडेगांवांतल्या नीलांबर मुखर्जी हाणें ताचें उद्यानगृह संस्थेक दिलें. उपरांत मठाखातीर नवी इमारत बांदली. ह्या मठांत स्वामी रामकृष्णाची प्रतिमा आनी ताचो पार्थीन अवशेश दवरल्यात.

उपरांत संस्थेचें बोधचिन्न थरलें. विवेकानंदान मिशनच्या वावराक पुराय रितीन ओंपून घेतलो. ताणें हिंदू धर्मीयांमदीं नवी उर्बा निर्माण करपाचो वावर नेटान सुरु केलो. इ. स. 1902 त बेलूरमठांतूच स्वामी विवेकानंदान सनाधी घेतली. ताचे उपरांत ब्रह्रानंद, शिवानंद, अखंडानंद आदी संन्यासी रामकृष्ण मिशनाचे मुखेली जाले. भारताच्या आध्यात्मिक प्रबोधनांत आनी मनशाच्या उदधाराच्या कामांत निश्र्चयान आनी पोटतिडकेन वावर करपी संस्था म्हणून रामकृष्ण मिशन नामनेक पावलां. तेभायर स्वामी रामकृष्ण परमहंस आनी स्वामी विवेकानंद ह्या दोन व्हड मनशांचें तें जागृत यादस्तिक थरलां.लोकांमदीं जागृताय निर्माण करपाचें आनी लोकांची सेवा करपाचें मुखेल काम हें मिशन करता. जात, रंग, पंथ, धर्म, देश असो कसलोच वेगळोचार करिनासतना लोकांची सेवा करप हीच व्हड मोख मिशनान दवरल्या.समाजांत जागृताय जावची हे नदरेन मिशनान आतांमेरेन रामकृष्ण परमहंस, शारदामाता, विवेकानंद, भगिनी निवेदिता हांचीं चरित्रां आनी उपदेश तशेंच हेर धर्मसंस्थापक, साधू संतांचे उपदेश, शिकोवपी पुस्तकां उजवाडायल्यांत. संस्कृत ग्रंथांचीय सटीप उजवाडावणी केल्या. संस्थेचो स्वतंत्र असो प्रकाशन विभाग कार्यरत आसा. रामकृष्ण मिशनचो आश्रमवासी जातलो जाल्यार कांय अटी आसात. रामकृष्ण विवेकानंदाच्या विचारांचेर श्रध्दा आनी परमात्म्याच्या साक्षात्काराखातीर जीव ओंपपाची तयारी आशिल्ल्याक, कुडीन आनी भलायकेन घटमूट आशिल्ल्याक आनी कुटूंबाची कसलेच तरेची जापसालदारकी नाशिल्यांकच हांगा प्रवेश मेळटा.

स्वामी विवेकानंदावांगडाच स्वामी ब्रह्रानंद, स्वामी शिवानंद, स्वामी सारदानंद, स्वामी प्रेमानंद, स्वामी अभेदानंद, स्वामी तुरीयानंद, स्वामी रामकृष्णानंद, स्वामी त्रिगुणातीतानंद, स्वामी अखंडानंद, स्वामी योगानंद, स्वामी निरंजनानंद, स्वामी अव्दैतानंद आनी स्वामी अभ्दूतानंद हांणीय रामकृष्ण मिशन नांवालौकिकाक हाडपाक बरेच कश्ट घेतल्यात. म्हणूनच एकुणिसाव्या शेंकड्याचे निमाणेकडेन बंगालांत स्थापन जाल्ली आध्यात्मिक मळावयली सेवाभावी अशी अग्रणी संस्था म्हणून संवसारभर हे संस्थेची कीर्त फांकल्या. संस्थेचे भारताच्या सगळ्या वाठारांत मेळून णव्वद मठ वा तर फ्रांस. इंग्लंड, अमेरिका, अर्जेंटिना, स्वित्झर्लंड, सिंगापूर, मॉरिशस, फिजीजुंवे, श्रीलंका आनी बांगला देशांत मेळून तिसांवयर फांटे आसात. अमेरिकेंतल्या वेदांत मंडळाचो वावरुय मिशन पळयता आनी तिचे देशाविदेशांतल्या शंबरांवयर फांट्यांवरवीं आध्यात्मिक संदेश आयज संवसारांत सगळेकडेन पावला. भारतांत तेरा व्हडलीं इस्पितळां आनी खूबशे दावाखाने आसात.

शंभरांवयर आश्रम, पांचशांवयर शिक्षणसंस्था मिशनाचे देखरेखेखाला चलता. ते भायर अनाथालयां आनी वाचपघरांत चलतात. दुयेंसाच्यो धामी, दुकळ, भूंयकांप, व्हडलो हुंवार अशे सैमीक आपत्तीच्या वेळार संस्थेन व्हड सेवा कार्य केलां. सारदामातेचे जल्मशताब्दीचे निमतान 1954 त बायलांखातीर स्वतंत्र असो संन्यासिनींचो सारदामठूय स्थापन केला. हाचेभायर श्रीरामकृष्ण- सारदा मिशन ही एक वेगळी संस्थाय कार्य करतना दिसता.