Xogos Olímpicos De 1972

Xogos Olímpicos de 1972

Nome oficial	Spiller vun der XX. Olympiad
Tipo	Xogos Olímpicos de Verán
Mascota	Waldi (pt)
Composto por	badminton at the 1972 Summer Olympics Judo nos Jogos Olímpicos de Verão de 1972 Saltos ornamentais nos Jogos Olímpicos de Verão de 1972 + ../... 24
Número de participantes	121 7.134
Localización  e  Datas
Eventos olímpicos	195
Localización	Kiel (Schleswig-Holstein) Augsburgo (Suabia) Estadio Olímpico de Múnic (Múnic) Múnic (Alta Baviera)
País	Alemaña
Intervalo de tempo	26 de agosto de 1972 – 11 de setembro de 1972
Número de edición	20  (1972)
Aberto oficialmente por	Gustav Heinemann
Xuramento feito por	Heidi Schüller (pt) Heinz Pollay (pt)
Facho acendido por	Günter Zahn (pt)
Outro
Páxina web oficial	olympics.com…
← 1968 1976 →

Coa participación récord de 121 estados e 7.134 atletas, foron organizados polos alemáns para celebrar a paz e nos seus primeiros dez días a competición deportiva de alto nivel alí realizada marabillaba ó mundo. Mais na madrugada do día 5 de setembro, cinco palestinos do grupo terrorista Setembro Negro invadiron a Vila Olímpica, mataron a dous membros do equipo de Israel e tomaron a nove reféns. O que se seguiu, coa paralización temporal dos Xogos e a morte de todos os reféns israelís, ficou coñecido como o Masacre das Olimpíadas de Múnic.

Con todas as bandeiras dos países participantes a media hasta e unha misa no estadio olímpico en honra das vítimas, após 34 horas de interrupción os Xogos volveron a reanudarse, despois da insistencia e a célebre frase do Presidente do COI, Avery Brundage: “Os Xogos deben continuar!”

 

• O grande nome de Múnic e un dos maiores de todos os Xogos Olímpicos foi o do nadador norteamericano Mark Spitz. Campión olímpico de sete probas de natación, Spitz tamén quebrou a marca mundial de todas elas, nunha fazaña insólita no deporte. Ademais, dúas desas medallas e marcas foron conquistados na piscina no mesmo día e con apenas unha hora de diferenza entre elas. A súa fazaña non foi superada ata 2008, cando Michael Phelps gañou oito medallas.
• O finlandés Lasse Viren conquistou o ouro nos 5000 e nos 10 000 m, este último de maneira sensacional, caendo ó chan despois dun choque no medio da proba e recuperándose non só para gañar a proba, senón tamén para bater a marca mundial. Viren gañou novamente as mesmas probas en Montreal catro anos despois, nun dobrete espectacular, sendo o único atleta en conquistar catro medallas de ouro nas dúas probas olímpicas de pista de longa distancia, o chamado double-double.
• Os norteamericanos, campións de baloncesto dende os Xogos de 1936, na máis absoluta supremacía que unha única nación tivo sobre determinado deporte olímpico, viron como se lles escapaba a medalla de ouro nestes Xogos, nunha final emocionante contra a Unión Soviética, na que perderon de 51-50 grazas a un polémico erro na contaxe do tempo, que permitiu ós soviéticos unha canastra no último segundo. Revoltados co acontecido, os estadounidenses se recusaron a recibir as medallas de prata, que até hoxe se encontran gardadas nun cofre na sede do COI, en Suíza. Para os soviéticos, eternos subcampións nesa disputa do baloncesto cos americanos, esta conquista tivo tamaña importancia e alegría, que oito anos despois, nos Xogos Olímpicos de 1980, o capitán deste equipo de Múnic, Aleksander Belov, tivo a honra de entrar no estadio empuñando o facho olímpico na cerimonia de apertura.
• A ximnasta soviética Olga Korbut converteuse nunha estrela tras gañar a medalla de ouro por equipos, non logralo no individual tras unha caída (foi vencida pola súa compañeira Liudmila Turishcheva), e finalmente gañar dous ouros na barra de equilibrios e en solo.
• A nadadora australiana Shane Gould gañou tres medallas de ouro, unha de prata e unha de bronce con quince anos.

 

O tiro con arco e o balonmán foron reintroducidos no programa olímpico.

Outros artigos

• Lista de Xogos Olímpicos da era moderna
• Masacre dos Xogos Olímpicos de Múnic