Ronseltz

Rodríguez, Manuel Cortés, Miguel A. Montes (Miki Nervio), Serxio Iglesias e Xabier Cordal. O colectivo foi abandonando toda actividade nos inicios da década dos noventa. En 1994 Edicións Positivas publicaría Unicornio de cenorias que cabalgas os sábados, única obra do grupo, reeditada en 2014.

Nos inicios participaron tamén o artista plástico XAMS, Roberto Salgueiro e Júrgio Valinhas. Ronseltz deuse a coñecer mediante recitais en varios puntos dentro e fóra de Galicia e publicou tres revistas co mesmo nome entre 1985 e 1987. A súa posta en escena oscilaba entre o humor posmoderno e a provocación punk. Coa palabra como referente case único, Ronseltz utilizaba ocasionalmente, non sen ironía, referencias á vangarda e medios propios da performance.

Algunhas revistas, como O Mono da Tinta, Luzes de Galiza ou A Trabe de Ouro, incluíron textos de Ronseltz. Porén, a publicación de Unicornio de cenorias... supuxo, co grupo xa desaparecido, a difusión nacional do seu papel na revitalización da poesía dos 80, ancorada maioritariamente en fórmulas rituais e contido neodecadentista. Así foi recoñecido por poetas de xeracións posteriores.

Todos os membros do grupo continuaron en solitario actividades literarias, artísticas e musicais.

• Unicornio de cenorias que cabalgas os sábados (Positivas, 1994)