Caroline Kaart

Nei har trouwen mei de tenoar en toanielspiler Hans Kaart wenne hja yn Nederlân. Kaart ferstoar lykwols al yn juny 1963 nei in mislearre earoperaasje yn Lugano, Switserlân.

Caroline Kaart
artyst en/of kabaretier
persoanlike bysûnderheden
echte namme	Caroline Paterson Raitt
nasjonaliteit	Nederlânsk Feriene Keninkryk
berne	21 desimber 1931
berteplak	Blackness
stoarn	15 septimber 2020
stjerplak	Laren
etnisiteit	Skotsk
offisjele webside
IMDb-profyl

Kaart bleau yn Nederlân en soe in muzikaal telefyzjeprogramma presintearje, neamd Een liedje met Caroline, dat regissearre waard troch Willy van Hemert. Sy trouden yn 1969. Acht jier letter, yn 1977, giene se lykwols byinoar wei. Dêrnei brûkte se de namme fan har earste man wer.

It die bliken dat se in breed ûntwikkele sjongster wie. Har stim siet tusken dy fan mezzosopraan en alt yn. Se hat optreden yn de Royal Albert Hall yn Londen by in jubileumkonsert foar keninginne Elizabeth II. Se spile yn musicals, lykas Amerika Amerika (1982) fan Jos Brink, dêr't se de rol fan Rea de Vries-Rafalowitz yn hie, en yn 2002 yn Blijvend applaus, yn de rol fan Cecily. Ek wie bekend dat se graach optrede mocht mei ferskate koaren, sawol tsjerke- as seemanskoaren.

Dêrnjonken wie hja jierren de fêste presintatrise fan it populêre radioprogramma Klassiek met Caroline foar de AVRO op Radio 4. Dat die se tegearre mei Joop Stokkermans, dy't har súntsjes op de piano begeliede wylst sy har oankundigingen die. Yn 2002 waard se nei 23 jier troch de AVRO ferfongen, wat har abslút net sinnige.

Se wie noch wol dwaande mei it jaan fan sjongles. Yn har eardere wenplak Blaricum is de Stichting Caroline Kaart festige, dy't de beoefening van poadiumkeunst befoarderet. Yn 1982 waard se ridder yn de Oarder fan Oranje-Nassau.

Caroline Kaart stoar yn 2020 yn de âldens fan 88 jier yn it Rosa Spier Hûs yn Laren.