کیم ایل سونگ: نخستین رهبر کره شمالی (۱۹۴۸–۱۹۹۴)

پس از وی کیم جونگ ایل پسرش به رهبری کرهٔ شمالی منصوب شد. او رئیس‌جمهور ابدی کره شمالی بود. وی پدربزرگ کیم جونگ اون بود.

کیم ایل سونگ
김일성
کیم ایل سونگ
رئیس‌جمهور ابدی کره شمالی
دوره مسئولیت ۹ سپتامبر ۱۹۴۸ – ۸ ژوئیه ۱۹۹۴
پس از	منصب ایجاد شد
پیش از	کیم جونگ ایل
رئیس‌جمهور کره شمالی
دوره مسئولیت ۲۸ دسامبر ۱۹۷۲ – ۸ ژوئیه ۱۹۹۴
نخست‌وزیر	کیم ایل پاک سونگ-چول ری جونگ-اوک کانگ سونگ-سان ری کان-مو یون هیونگ-موک
پس از	منصب ایجاد شد
پیش از	منصب حذف شد
اطلاعات شخصی
زاده	کیم سانگ چو ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ نامنی، هیان نان دو، چوسان، امپراتوری ژاپن
درگذشته	۸ ژوئیهٔ ۱۹۹۴ (۸۲ سال) مانگیونگدائه، پیونگ یانگ، کره شمالی
ملیت	کره شمالی
حزب سیاسی	حزب کارگران کره
همسر(ان)	کیم جونگ-سوک (ا. ۱۹۴۱–۱۹۴۹) کیم سونگ آئه (ا. ۱۹۵۲)
روابط	سلسله کیم
فرزندان	کیم جونگ ایل از همسر دومش
پیشه	سیاستمدار
امضا
لقب(ها)	کیم ایل سونگ

کیم ایل سونگ در خانواده‌ای پروتستان به دنیا آمد، پدرش کشاورز و مادرش دختر یک کشیش پروتستان بود. او در ابتدا نامش کیم ایل جو بود اما بعدها به کیم ایل سونگ تغییر نام داد. او دو برادر و یک خواهر داشت، برادر بزرگش توسط ژاپنی‌ها کشته شد و برادر دیگرش بعدها به عنوان معاون او در حکومت کمونیستی کرهٔ شمالی منصوب شد. پدرش مبارزی چریکی بود که به بچه‌ها تاریخ و فرهنگ می‌آموخت. ژاپنی‌ها او را زندانی و بعد به منچوری تبعید کردند. شرایط زندان جسم او را تباه کرد و او در ۳۲ سالگی در گذشت.

 

وی از جوانی به علت مجاور بودن شبه جزیرهٔ کره با اتحاد جماهیر شوروی و تماس‌هایی که با چینی‌های طرفدار کمونیسم داشت، تحت تأثیر عقاید کمونیستی قرار گرفت و به مبارزات مسلحانه علیه ارتش ژاپن روی آورد و در سال ۱۹۳۵ ارتش ضد ژاپنی را تشکیل داد. در سال ۱۹۳۷ به فرماندهی وی به یک پاسگاه پلیس ژاپن حمله کردند که منجر به کشته شدن چند سرباز ژاپنی شد. پس از این حمله او و دیگر پارتیزان‌ها تحت تعقیب ارتش ژاپن قرار گرفتند. پس از فشارهای زیادِ ارتش ژاپن به وی و همرزمانش، سرانجام در سال ۱۹۴۰ به اتحاد جماهیر شوروی گریخت و در سال ۱۹۴۱ به ارتش سرخ شوروی ملحق شد. در سال ۱۹۴۲ پسرش کیم جونگ ایل از همسر دومش که یک پارتیزان کره‌ای بود به دنیا آمد. همسر اول کیم ایل سونگ توسط نیروهای ژاپنی دستگیرشده بود.

پس از شکست ژاپن و اشغال قسمت شمالی کره توسط ارتش سرخ شوروی در سال ۱۹۴۵، کیم ایل سونگ دوباره به کره برگشت و توانست در سال ۱۹۴۸ جمهوری دمکراتیک خلق کرهٔ شمالی را تشکیل دهد و در سال ۱۹۴۹ به کمک استالین رهبر شوروی قدرت خود را توسعه بخشد. سرانجام در سال ۱۹۵۰ به بهانهٔ متحد کردن شبه جزیرهٔ کره به منطقهٔ جنوبی حمله کرد و توانست تا سئول پیش برود ولی با ورود ارتش ایالات متحده آمریکا و نیروهای سازمان ملل به جنگ، ارتش کمونیستی کره به رهبری کیم ایل سونگ مجبور به عقب‌نشینی شد و سرانجام در ژوئیهٔ سال ۱۹۵۳ قرارداد آتش‌بس را پذیرفت و شبه جزیرهٔ کره به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم گردید و مرز بین کره شمالی و کرهٔ جنوبی بسته شد. پس از پایان جنگ کره تا مرگ در سیاست باقی ماند.

 

 

کیم ایل سونگ پس از پایان جنگ کره، با کمک اتحاد جماهیر شوروی یک پایگاه اتمی تأسیس کرد، ایالات متحدهٔ آمریکا نیز تجهیزات نظامی خود را در کرهٔ جنوبی مستقر کرد که باعث تشدید بحران در شبه جزیرهٔ کره و شرق آسیا گردید. کیم ایل سونگ برای ضربه زدن به ایالات متحدهٔ آمریکا در شرق آسیا تصمیم به ارسال سلاح و تجهیزات نظامی به ویت کنگ‌ها (ویتنامی‌های طرفدار کمونیست) در جنگ علیه ارتش آمریکا گرفت. در سال ۱۹۶۸ یک کشتی آمریکایی به جرم جاسوسی از کرهٔ شمالی توقیف شد و ۷ سرنشین آن نیز دستگیر شدند. ایالات متحده آمریکا با تحت فشار قرار دادن کرهٔ شمالی در مجامع بین‌المللی سعی در آزادی اسرای خود داشت، ولی کارساز نبود. کیم ایل سونگ شرط آزادی ۷ جاسوس آمریکایی را عذر خواهی دولت آمریکا و آزاد کردن اموال بلوکه شدهٔ کره شمالی توسط دولت آمریکا دانست و آن‌ها نیز با تمام شروط کیم ایل سونگ موافقت کردند. کیم ایل سونگ معتقد بود برای داشتن یک کشور قدرتمند و مستقل نیاز به یک ارتش قدرتمند است به همین دلیل امور نظامی بر تمام مسائل کشور ارجحیت داشت که همین امر باعث گسترش فقر در کره شمالی گردید. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ و پایان تنش‌ها میان بلوک شرق و بلوک غرب، کیم ایل سونگ کماکان بر اعتقادات کمونیستی خود و مبارزه با دنیای سرمایه‌داری به‌خصوص مهم‌ترین دشمن خود یعنی کرهٔ جنوبی پافشاری می‌کرد. سرانجام کیم ایل سونگ در ۸۲ سالگی در سال ۱۹۹۴ در کرهٔ شمالی در گذشت. پس از وی فرزندش کیم جونگ ایل به رهبری کرهٔ شمالی برگزیده شد.

 

جانشین

را جونگ-ییل، رئیس سابق سرویس اطلاعات ملی کره‌جنوبی مدعی شد، کیم ایل سونگ با توجه به تجربه‌ای که از اتحاد جماهیر شوروی گرفته بود، می‌دانست که اگر روند اصلاحات یا مداخله در سیستمِ ناکارآمد آغاز شود، کل سیستم به صورت اجتناب‌ناپذیری سرنگون می‌شود. او نمی‌توانست چنین چیزی را تحمل کند. همچنین کیم ایل سونگ، از شورش جانشین خود کیم جونگ ایل می‌ترسید. از اینرو سونگ به تمام نزدیکانش یک تپانچه نقره داده بود تا اگر پسرش برای تغییر سیستم کنونی پیونگ‌یانگ تلاش کرد، او را بکشند.

 

در آوریل ۲۰۱۴ پیونگ یانگ از ژانگ مولی مدیر موزه بزرگمردان مومی چین درخواست کرد تا تندیس بنیانگذار کره شمالی ساخته شود، اما با قدی بلندتر از قد واقعی وی! کره شمالی به عنوان هدیه به این تندیس‌ساز، یک ساعت سوئیسی، تجهیزات صوتی ساخت ژاپن و ظروف چینی اهدا کرد و به ژانگ لقب «هنرمند خلق» را داد. کیم ایل سونگ بنیانگذار کره شمالی حدود یک متر و هفتاد و سه سانتی‌متر قد داشت اما پیکر وی با قد یک متر و هشتاد و نه سانتی‌متر ساخته شد.همچنین یک مجسمه از وی در مرکز شهر پیونگ یانگ وجود دارد. این مجسمه در سال ۱۹۷۴ از جنس طلا ساخته شد اما بعدها به جنس برنز تغییر یافت. در سال ۲۰۱۲ تندیس کیم جونگ ایل نیز به آن اضافه شد. ارتفاع مجسمه کیم ایل سونگ به ۲۴ متر می‌رسد.

از او به عنوان یک انسان پدوفیل نیز نام می‌برند زیرا او طرحی تحت عنوان کیپومجو را بنا داشت که دختران حدود ۱۶ ساله را تحت برده جنسی خود استفاده می‌کرده البته بحث کیپومجو به‌طور کامل قابل برداشت نیست.

• کره شمالی