چینی میانه: گونه‌ای تاریخی از زبان چینی که در چیه‌یون ثبت شده
چینی میانه (چینی ساده‌شده: 中古汉语، چینی سنتی: 中古漢語، پین‌یین: Zhōnggǔ Hànyǔ)، چینی باستان یا سامانه چیه‌یون (به انگلیسی: Qieyun system) گونهٔ تاریخی زبان چینی است که در واژه‌نامه قافیه چیه‌یون مربوط به سال ۶۰۱ میلادی ضبط شده‌است.
اعتقاد برخی زبان‌شناسان بر این است که این واژه‌نامه در بر گیرنده گویش معیار چینی آن زمان بوده که در چانگ‌آن، پایتخت دودمان‌های سوئی و تانگ رواج داشته‌است. هرچند تحقیقات اخیر نشان داده که چیه‌یون ترکیبی از سنت‌های خوانشی و شاعرانه شمالی و جنوبی در اواخر دوره سلسله‌های شمالی و جنوبی بوده‌است.
| چینی میانه | |
|---|---|
| چینی میانه | |
| 漢語 hɑnH ŋɨʌX | |
| زبان بومی در | چین |
| دوره | سلسله‌های شمالی و جنوبی، دودمان سوئی، دودمان تانگ، دوره پنج سلسله و ده پادشاهی، دودمان سونگ |
چینی-تبتی
| |
گونه‌های نخستین | چینی کهن
|
| نویسه‌های چینی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | ltc |
فهرست لینگوییست | ltc |
| گلاتولوگ | midd1344 |
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Middle Chinese». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اوت ۲۰۲۰.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article چینی میانه, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.