شرکت هواپیمایی

شرکت هواپیمایی شرکتی است که خدمات حمل و نقل هوایی را برای مسافران یا برای حل بار ارائه می‌دهد. خطوط هوایی از هواپیما برای این خدمات استفاده می‌کنند و ممکن است برای توافق‌نامه‌های Codeshare با سایر شرکتهای هواپیمایی مشارکت یا اتحاد ایجاد کنند.. به‌طور کلی، شرکت‌های هواپیمایی با گواهی عملیاتی هوایی یا مجوز صادر شده توسط یک نهاد حمل و نقل هوایی دولتی شناخته می‌شوند. خطوط هوایی ممکن است برنامه‌ریزی شده یا اپراتورهای منشور باشد.

خطوط هواپیمایی مختلف معمولاً بلیت‌های هواپیما را به مقاصد مختلف خود به صورت سیستمی می‌فروشند یا به صورت توزیع چارتری بین آژانس‌های هواپیمایی امکان ایجاد تورهای گردشگری داخلی و خارجی را به آن‌ها می‌دهند.

پیشینه

نخستین شرکت هواپیمایی جهان شرکت Deutsche Luftschiffahrts-Aktiengesellschaft در فرانکفورت آلمان بود.

اولین شرکت هواپیمایی برنامه‌ریزی شده در اول ژانویه سال ۱۹۱۴ آغاز به کار کرد. این پرواز توسط خلبان تونی جاننوس و از سن پترزبورگ، فلوریدا، به تامپا، فلوریدا انجام می‌شد و توسط سن پترزبورگ–تامپا ایربوت لاین اداره می‌شد.

شرکت‌های هواپیمایی بزرگ جهان

بسیاری از کشورها دارای شرکتهای هواپیمایی ملی هستند که دولت آن را در اختیار دارد و اداره می‌کند. شرکتهای هواپیمایی کاملاً خصوصی برای نگرانی‌های اقتصادی، سیاسی و ایمنی در معرض مقررات دولت هستند.

ایالات متحده، استرالیا و تا حد کمی کمتر برزیل، مکزیک، هند، انگلستان و ژاپن خطوط هوایی خود را «تنظیم» کرده‌اند. در گذشته، این دولت‌ها هواپیماهای هوایی، شبکه‌های مسیر و سایر شرایط عملیاتی را برای هر شرکت هواپیمایی دیکته می‌کردند. از زمان مقررات زدایی، خطوط هوایی تا حد زیادی برای مذاکره در مورد ترتیبات عملیاتی خود با فرودگاه‌های مختلف با توجه به تقاضای بازار آزاد بوده‌اند. ایالات متحده آمریکا صدها شرکت هواپیمایی را راه اندازی کرده‌است (گاهی اوقات فقط برای یک دوره کار کوتاه).

بزرگ‌ترین شرکت‌های هواپیمایی مسافربری جهان (انتخاب شده توسط SkyTrax) در سال ۲۰۱۷ عبارتند از:

در ایران

هم‌اکنون بیش از ۲۳۱ فروند هواپیما با عمر متوسط ۲۲ سال در کشور وجود دارند که نزدیک به ۴۰ هزار صندلی در ناوگان هوایی کشور ایجاد کرده‌است. گفتنی است که در سند چشم‌انداز افق ترسیمی ۱۴۰۴، ایران باید به پرواز درآمدن ۵۵۰ فروند هواپیما، دست یاید.

در بخش ترابری هوایی ایران ۱۹ خط هوایی خارجی و ۲۶ خط هوایی داخلی وجود دارند که رئیس سازمان هواپیمایی کشوری ایران در تیر ۱۳۹۲ پروانه بهره‌برداری هشت شرکت هواپیمایی غیرفعال (هواپیمایی آرام ایر (باری)، اطلس ایر، ایلام‌ایر (راه کربلا)، هواپیمایی پاسارگاد، هواپیمایی تهران ایر، هواپیمایی سفیران، هواپیمایی صها، و هواپیمایی صافات) را لغو کرد و هم‌اکنون ۲۵ شرکت هواپیمایی ایرانی به شرح زیر فعال هستند:

هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (ایران ایر) (۱۳۴۰)
هواپیمایی ایران ایرتور (۱۳۵۱)
هواپیمایی آسمان (۱۳۵۹)
هواپیمایی ساها (۱۳۶۹)
هواپیمایی کیش (۱۳۷۰)
هواپیمایی ماهان (۱۳۷۱)
هواپیمایی کاسپین (۱۳۷۱)
هواپیمایی چابهار (۱۳۷۸)
هواپیمایی فارس ایر قشم (باری) (۱۳۸۱)
هواپیمایی زاگرس (۱۳۸۴)
هواپیمایی تابان (۱۳۸۴)
هواپیمایی آتا (۱۳۸۷)
هواپیمایی معراج (۱۳۸۹)
هواپیمایی سپهران (۱۳۹۰)
هواپیمایی قشم (۱۳۹۱)
هواپیمایی پویا (۱۳۹۱)
هواپیمایی پارس (۱۳۹۴)
هواپیمایی کارون (۱۳۹۶)
هواپیمایی وارش (۱۳۹۶)
هواپیمایی فلای پرشیا (۱۳۹۶)
هواپیمایی آساجت (۱۳۹۶)
هواپیمایی ایر وان (۱۳۹۶)
هواپیمایی طوس (۱۳۹۹)
هواپیمایی یزد (۱۴۰۱)
هواپیمایی اطلس (باری) (۱۴۰۱)
هواپیمایی آوا (۱۴۰۲)

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

This article uses material from the Wikipedia فارسی article شرکت هواپیمایی, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.