سرگئی راخمانینف

راخمانینف در خانواده‌ای علاقه‌مند به موسیقی متولد گردید و در سن ۴ سالگی نواختن پیانو را فرا گرفت. در سال ۱۸۹۲ از کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو فارغ‌التحصیل شد و در همین سال‌ها چندین قطعه پیانو و قطعات ارکستری تصنیف نمود. در سال ۱۸۹۷، پس از واکنش‌های انتقادی منفی به نخستین سمفونی‌اش با نام سمفونی شماره ۱، راخمانینف به مدت ۴ سال در افسردگی به سر برد و پس از طول درمان موفقیت‌آمیز، تصنیف کنسرتو پیانو شمارهٔ ۲ خودش را در سال ۱۹۰۱ آغاز نمود که این مرتبه بازخورد بسیار مثبتی به همراه داشت و باعث شهرت وی گشت. پس از انقلاب روسیه، راخمانینف و خانواده‌اش روسیه را ترک کردند و در سال ۱۹۱۸ در ایالات متحده مستقر شدند.

سرگئی راخمانینف
راخمانینف در سال ۱۹۲۱
نام هنگام تولد	سرگئی واسیلیویچ راخمانینف Серге́й Васи́льевич Рахма́нинов
زادهٔ	۱ آوریل [سبک قدیمی: ۲۰ مارس] ۱۸۷۳ ولیکی نووگورود، امپراتوری روسیه
درگذشت	۲۸ مارس ۱۹۴۳ (۶۹ سال) بورلی هیلز، ایالات متحده
علت مرگ	ملانوما
دیگر نام‌ها	Sergei Rachmaninoff
محل تحصیل	کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو
پیشه	آهنگساز، پیانیست، رهبر ارکستر
امضاء

راخمانینف در بسیاری موارد به عنوان یکی از بهترین پیانیست‌های زمان خویش و به عنوان آهنگساز، یکی از آخرین نمایندگان بزرگ موسیقی رمانتیک در موسیقی کلاسیک روسیه بود. تأثیرات اولیه از چایکوفسکی و کورساکف و دیگر آهنگسازان روس، باعث ایجاد لهجه‌ای کاملاً شخصی که شامل بیان رسمی تغزلی، رسانندگی وسیع و نبوغ اساسی شد، که وجوه تمایز رنگ‌بندی ارکستر هستند. راخمانینف سرانجام در سال ۱۹۴۳ در کالیفرنیا درگذشت.

از آثار معروف او می‌توان به پیانو کنسرتو شمارهٔ ۲ و پیانو کنسرتو شمارهٔ ۳ و همچنین یک راپسودی برای ارکستر و پیانو براساس یکی از کاپریس‌های پاگانینی به نام راپسودی بر اساس تمی از پاگانینی، سمفونی شماره ٢ و همینطور اتودهای تابلو برای پیانو او اشاره کرد.

معروفترین اپرای وی الکو نام دارد.

از دید خود راخمانینف بهترین کسی که موسیقی او را به خوبی مینوازد و از تفسیر خوبی دارد، ولادیمیر هوروویتس است.