جنگ ۱۹۸۲ لبنان
جنگ ۱۹۸۲ لبنان (به انگلیسی: 1982 Lebanon War) یا جنگ اول لبنان یا عملیات صلح برای جلیل جنگی است که در سال ۱۹۸۲ بین اسرائیل و لبنان رخ داد.
در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. |
نیروهای دفاعی اسرائیل پس از درگیری‌های مکرر با نیروهای سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) مستقر در جنوب لبنان، به این مناطق حمله کرد. عملیات نظامی، پس از سوءقصد ناموفق علیه شلومو آرگوف، سفیر اسرائیل در انگلستان، توسط یکی از اعضای گروه ابونضال (یکی از گروه‌های مخالف ساف) آغاز شد. نخست‌وزیر اسرائیل، مناخم بگین ضمن محکوم کردن سازمان آزادی‌بخش فلسطین، از این موضوع به‌عنوان بهانه جنگ استفاده کرد و جنگ در ۶ ژوئن ۱۹۸۲، برابر با ۱۶ خرداد ۱۳۶۱، آغاز شد. ارتش اسرائیل به همراه متحدین مارونی خود، طی مدت کوتاهی با حملات شدید هوایی و پیش‌روی سریع نظامی، بیروت و قسمت‌هایی از جنوب لبنان را تصرف نظامی کرد و نیروهای ساف و متحدین آن شامل افرادی از نیروی زمینی سوریه و نیروهای اسلام‌گرای لبنانی را در غرب بیروت محاصره کرد و تحت بمباران شدید قرار داد.
| جنگ لبنان (۱۹۸۲) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از مقاومت فلسطین در جنوب لبنان (نزاع فلسطین و اسرائیل) و جنگ داخلی لبنان | |||||||||
 نیروهای لبنانی در بیروت (۱۹۸۲) | |||||||||
| |||||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||||
|
|
| ||||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||||
| اسرائیل: فالانژ: بشیر جمیل فادی افرام ایلی حبیقه التنظیم: فوزی محفوظ ارتش جنوب لبنان: سعد حداد | ساف: سوریه: حافظ اسد (رئیس‌جمهور) مصطفی طلاس (وزیر دفاع) حزب کمونیست لبنان: جرج حاوی الیاس عطاالله حزب‌الله: سید عباس موسوی مرابطون: ابراهیم قلیلات امل: نبیه بری آسالا: مونته ملکونیان پ‌ک‌ک: معصوم کرکماز دیگران: راغب حرب محسن ابراهیم مراد قرایلان انعام رعد سعید شعبان | ||||||||
| قوا | |||||||||
| اسرائیل: ۷۸٬۰۰۰ نفر ۸۰۰ تانک ۱٬۵۰۰ نفربر ۶۳۴ هواپیما القوات اللبنانیه: ۳۰٬۰۰۰ نفر ارتش جنوب لبنان: ۵٬۰۰۰ نفر ۹۷ تانک | سوریه: ۲۲٬۰۰۰ نفر ۳۵۲ تانک ۳۰۰ نفربر ۴۵۰ هواپیما ۳۰۰ توپخانه ۱۰۰ تسلیحات ضدهوایی ساف: ۱۵٬۰۰۰ نفر ۸۰ تانک ۱۵۰ نفربر ۳۵۰+ توپخانه ۲۵۰+ تسلیحات ضدهوایی | ||||||||
| تلفات و خسارات | |||||||||
| اسرائیل: ۶۵۷ کشته، ۳٬۸۸۷ زخمی | مبارزان فلسطینی و لبنانی: حدود ۱٬۸۰۰ کشته | ||||||||
| غیرنظامیان: حدود ۲۰٬۰۰۰ کشته و ۳۰٬۰۰۰ زحمی | |||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
پس از مذاکرهٔ طرفین درگیری و با کمک ایالات متحده و نیروهای حافظ صلح، آتش‌بس برقرار شد و به نیروهای ساف فرصت داده شد که از جنوب لبنان خارج شوند. با پایان درگیری‌ها در همان سال، مرکز فرماندهی نیروهای ساف به شهر طرابلس لبنان منتقل شد و همچنین از تسلط نیروهای سوری در لبنان کاسته شد.اسرائیل پس از ۳ سال از بیشتر مناطق خارج شد. با انسجام نیروهای شیعه طرفین درگیری به ویژه حزب‌الله و ارتش اسرائیل وارد تنش‌های نظامی کوچک مقیاس پانزده ساله شدند.
جستارهای وابسته
پانویس
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جنگ ۱۹۸۲ لبنان موجود است. |
منابع
- Fisk, Robert (2001). Pity the Nation: Lebanon at War (3rd ed.). London: Oxford University Press. p. 537. ISBN 0-19-280130-9.
{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link) - Morris, Benny (1999). Righteous Victims: A history of the Zionist–Arab Conflict, 1881–1999. New York: Alfred A. Knopf. p. 768. ISBN 0-307-78805-9.
{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
This article uses material from the Wikipedia فارسی article جنگ ۱۹۸۲ لبنان, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.