استان آذربایجان
استان آذربایجان، یکی از استان‌های ایران به مرکزیت تبریز در دوره خلفای عباسی بود.
این استان شامل شهرهای نخجوان، جلفا، اردوباد، زنگان(زنجان کنونی)، آهر(اهر کنونی)، دزمار، مرند، طروج (تسوج کنونی)، خوی، اردبیل، کلاتتر، سلماس، خلخال، ملکان، سراب، اوجان(بستان آباد کنونی)، تبریز، ارومیه، شال، دهچوارقان(آذرشهر کنونی)، مراغه، میانه، ساوجبلاغ(مهاباد کنونی)، سقز،بانه، اشنویه، خونج، نیلان، پسوا می‌بود. استان آذربایجان میان استان‌های اران، ارمنیه، جزیره، جبال، مغان، لرستان و گیلان قرار داشت.
آذربایجان | |
|---|---|
 | |
| مرکز | تبریز |
| شمار شهرستان‌ها | ۳۸ |
| مدیریت | |
| • نوع | مرکز |
| مساحت | |
| • کل | ۸۲٬۵۵۰ کیلومتر مربع (۳۱۸۷۰ مایل مربع) |
| جمعیت (۱۳۹۵) | |
| • کل | ۱۸۰۰۰۰۰۰ |
| منطقه زمانی | +۳:۳۰ |
جستارهای وابسته
منابع
This article uses material from the Wikipedia فارسی article استان آذربایجان, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.