آخرین بیشینه یخچالی (انگلیسی: Last Glacial Maximum) که به اختصار LGM نیز نامیده میشود، آخرین دوره در تاریخ اقلیمی کره زمین طی آخرین عصر یخبندان بود و به زمانی گفته میشود که یخسارها در بیشینه گسترش خود بودند.
این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. (سپتامبر ۲۰۲۳) |
پیشروی یخسارها باعث گسترش حداکثری آنها در ۲۵۶۰۰سال پیش شد. پسروی یخچالها در نیمکره شمالی از حدود ۱۹۰۰۰ سال پیش و در جنوبگان از حدود ۱۴۵۰۰ آغاز شد که این روند با شواهدی که نشاندهنده افزایش ناگهانی سطح آب دریاها در ۱۴۵۰۰ سال پیش است، سازگاری دارد. در این زمان صفحات یخی وسیع بخش بزرگی از آمریکای شمالی، شمال اروپا و آسیا پوشانده بودند. این یخسارها بهطور گسترده بر روی اقلیم کره زمین اثر گذاشته و باعث خشکسالی، بیابانزایی و افزایش قابلتوجه سطح آب دریاها شد.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article آخرین بیشینه یخچالی, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.