Marabuto

La marabuto estas ofte fakulo de la Korano, aŭ religia instruisto. Aliaj povas esti vagantaj religiaj homoj kiuj survivas el almozoj, sufiaj murŝidoj ("gvidistoj"), aŭ estroj de religiaj komunumoj. Aliaj povas teni vivan sinkretismajn antaŭ-islamajn tradiciojn, kiaj amuletoj por bona sorto, prezidante je variaj ceremonioj, dirante futuron, kaj en kelkaj okazoj aktive gvidante la vivojn de la sekvantoj. La ofta praktiko ricevi donacojn aŭ monon pro tiu servo estis malaprobita de ortodoksai islamanoj.

Pro etendo, marabuto estas ankaŭ Sanktejo sur la loko, kie tombokuŝas tia ermito. Laŭ Francisko Azorín morabo (alternative) estas Tipa araba ermitejo. Li indikas etimologion el la araba morabit (ermito), el mo + ribat (preĝejo).

• Christian Coulon, Pouvoir maraboutique et pouvoir politique au Sénégal, Paris, Université de Paris, 1976, 2 vol. 594 p. (Thèse d’Etat, remaniée et publiée en 1981 sous le titre Le marabout et le prince. Islam et pouvoir au Sénégal, Paris, Pedone, XII-317 p.)
• Bassirou Diop, Le rôle joué par les marabouts toucouleurs dans l’islamisation du Sénégal, Dakar, Université de Dakar, 1983 (Mémoire de Maîtrise)
• Christopher Harrison. France and Islam in West Africa, 1860-1960, Cambridge University Press (1988) ISBN 0-521-35230-4
• E. Westermarck, Ritual and Belief in Morocco. London 1926.
• Leonardo Alfonso Villalón. Islamic Society and State Power in Senegal: Disciples and Citizens in Fatick, Cambridge University Press, (1995) ISBN 0-521-46007-7