Φυλή Οινηίδας

Ο δήμος της Φυλής, εθεωρείτο σημαντικός δήμος, της παραλίας, αν και η θέση του βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα. Ίσως η πιθανότητα ύπαρξης–κτήσης παραθαλασσίων εκτάσεων–εδαφών του δήμου να του έδωσε αυτόν το χαρακτηρισμό. Ο δήμος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του βουνού της Πάρνηθας, σε δεσπόζουσα θέση στο δρόμο από την Αθήνα προς τη Θήβα, πάνω στο βουνό της Φυλής. Ήταν σε απόσταση περίπου 120 στάδια σύμφωνα με το Δημοσθένη και 100 στάδια σύμφωνα με τον Διόδωρο από την Ακρόπολη. Η θέση του αρχαίου δήμου σήμερα καταλαμβάνεται από τον ομώνυμο Δήμο Φυλής και τη σύγχρονη Φυλή Αττικής.

Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές, ως μέλος αρχικά της Οινηίδας φυλής, συμμετείχε με 2 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη περίοδο (307/306 – 224/223 π.Χ.). ο δήμος μεταφέρθηκε στην «μακεδονική» Δημητριάδα φυλή, αντιπροσωπευόμενος από 6 βουλευτές στη Βουλή των 600 και κατά την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.). Μετά την κατάργηση και διάλυση των «μακεδονικών φυλών» (Αντιγονίς και Δημητριάς) επέστρεψε εκ νέου στην Οινηίδα φυλή για την επόμενη τέταρτη περίοδο (201/200 π.Χ. – 126/127), καθώς και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) με άγνωστο αριθμό βουλευτών–αντιπροσώπων.

Ο δημότης της αρχαίας Φυλής ονομαζόταν Φυλάσιος. Παρά το γεγονός ότι στη Φυλή υπήρχε το σπήλαιο του Πανός, δίπλα στο οποίο εκτυλίσσεται η υπόθεση της κωμωδίας του Μενάνδρου «Δύσκολος» και επίσης το ιερό της Αρτέμιδος Αγροτέρας, το πιο σημαντικό κτίριο του δήμου ήταν το φρούριο στα νοτιοδυτικά από το κέντρο του δήμου. Η Φυλή έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τον αθηναϊκό εμφύλιο πόλεμο, μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου: Το χειμώνα του 404 / 403 π.Χ. οι δημοκράτες, με επικεφαλής τον Θρασύβουλο κατέλαβαν το φρούριο της Φυλής και το χρησιμοποίησαν ως σημείο συγκέντρωσης. Μετά την επιτυχή απώθηση των αντιπάλων τους κατά την πολιορκία που έγινε εκεί και έχοντας υπερκεράσει τις ολιγαρχικές δυνάμεις στη Μάχη της Φυλής, ο Θρασύβουλος ηγήθηκε με άγημα 1.200 ανδρών προς την Μουνιχία, στον Πειραιά και την κατέλαβε. Από εκεί προετοίμασε την ανατροπή του καθεστώτος των Τριάκοντα Τυράννων και στη συνέχεια οργάνωσε την επιστροφή στην πόλη των εξόριστων και την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Για ένα μεγάλο μέρος του τέταρτου αιώνα π.Χ. η Φυλή ήταν συνώνυμη με τη δημοκρατία και τους άνδρες που πολέμησαν εκεί. Ειπώθηκε ότι οι «ήρωες της Φυλής» είχαν επαναφέρει στην πόλη την «εξόριστη δημοκρατία».

Το Φρούριο της Φυλής

 

Το φρούριο της Φυλής βρισκόταν στα νοτιοδυτικά από το κέντρο του δήμου. Πιθανώς ο τόπος ήταν ήδη οχυρωμένος από τον πέμπτο αιώνα π.Χ., όταν καταλήφθηκε από τους εχθρούς του Πεισιστράτου. Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα του φρουρίου τα οποία μπορεί να δει κανείς σήμερα, ωστόσο, χρονολογούνται από τον τέταρτο αιώνα π.Χ. Όπως και πολλά άλλα οχυρά σε περίοδο ειρήνης, το φρούριο της Φυλής για πολύ καιρό χρησιμοποιείτο από έφηβους κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους της υποχρεωτικής τους στράτευσης. Το οχυρό αυτό βρίσκεται σε απότομο βράχο, το οποίο θα μπορούσε να καταληφθεί μόνο από τη δύσβατη κορυφογραμμή στην ανατολική πλευρά. Από την κορυφή του βουνού υπάρχει θέα προς την αθηναϊκή πεδιάδα, το όρος του Υμηττού και το Σαρωνικό κόλπο.

Το παλαιότερο φρούριο μετά τον 4ο αιώνα π.Χ. εγκαταλείφθηκε και στη συνέχεια κτίστηκε το νεότερο και γνωστό σήμερα φρούριο της Φυλής σε υψόμετρο 687 μέτρα στη δυτική Πάρνηθα, νοτιοδυτικά της πηγής της Αγίας Παρασκευής, περίπου 1 χιλιόμετρο νοτιοδυτικά της θέσης, όπου εντοπίζεται ο αρχαίος δήμος της Φυλής και περίπου 6 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της σημερινής Xασιάς.

Η κατοίκηση της Φυλής συνεχίστηκε και στα χρόνια που ακολούθησαν την κλασική εποχή. Την αδιάσπαστη συνέχεια της κατοίκησης στην περιοχή έως σήμερα επιβεβαιώνουν, διάφορα σωζόμενα κατάλοιπα από την ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή. Η κατοίκηση του χώρου κατά τα υστερορωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια συμπληρώνεται από διάφορες αγροικίες. Επιπλέον, υπάρχουν διάφορα υπόλοιπα οχυρώσεων στους λόφους στα περίχωρα της περιοχής της Χασιάς, όπως ονομαζόταν κατά την Τουρκοκρατία, που δείχνει τη στρατηγική σημασία της. Θεωρείται, γενικά, ότι ο οικισμός της Χασιάς, ο οποίος το 1915 μετονομάσθηκε σε Φυλή, ήταν μεταγενέστερος του αρχαίου οικισμού της Φυλής, καθώς απέχει από το αρχαίο φρούριο της Φυλής περίπου 6 χιλιόμετρα και υπήρχε διάκριση μεταξύ των δύο σημείων έκτοτε, αλλά ούτως ή άλλως η περιοχή της Χασιάς ευρισκόταν εντός της περιοχής του αρχαίου Αθηναικού δήμου. Το 2001, ο δήμος της Φυλής υπολογίζονταν σε 39.137 κατοίκους και το 2011, με βάση την επίσημη απογραφή, σε 45.965 κατοίκους.

•  
  Το Φρούριο της Φυλής στην κατεύθυνση προς την Αθήνα. Από έργο του Edward Dodwell (1767–1832), ("Views and Descriptions of Cyclopian, or, Pelasgic Remains, in Greece and Italy; with Constructions of a later Period", London, Adolphus Richter, 1834).
•  
  Το Φρούριο της Φυλής. Από έργο του Edward Dodwell (1767–1832), ("Views and Descriptions of Cyclopian, or, Pelasgic Remains, in Greece and Italy; with Constructions of a later Period", London, Adolphus Richter, 1834).

• Αρχαία Αθήνα
• Οινηίδα φυλή
• Δημητριάδα φυλή

Πρωτογενείς πηγές

• Δημοσθένης, «Υπέρ Κτησιφώντος περί του στεφάνου», 38.
• Διόδωρος Σικελιώτης, «Ιστορική Βιβλιοθήκη», ΙΔ’ 32 (XIV, 32).
• Μένανδρος «Δύσκολος», Δύσκολος, στιχ. 1-4.
• Κορνήλιος Νέπως, «Περί επιφανών ανδρών», «Θρασύβουλος» 2, (Cornelio Nepote, "De viris illustribus", Trasibulo, 2).
• Ξενοφών, «Ελληνικά», Βιβλίο Β΄, κεφάλαιο III, 2-7.
• Στράβων, «Γεωγραφικά», Θ' 1.17.
• Ελληνικές επιγραφές - IG Φυλ Attica (IG I-III).

Δευτερογενείς πηγές

•   Το συγκεκριμένο λήμμα περιλαμβάνει περιεχόμενο από πηγή, η οποία αποτελεί, πλέον, κοινό κτήμα: 
  (Αγγλικά) Smith, William, επιμ. (1854–1857). «Attica 48 (Phyle)». Dictionary of Greek and Roman Geography. Λονδίνο: John Murray.  Attica 48 (Phyle)
• John S. Traill: The political organization of Attica: a study of the demes, trittyes, and phylai, and their representation in the Athenian Council,“Attica”, Princeton: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), 1975, ISBN 978-0-87661-514-0
• John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 134.
• Peter Siewert, "Die Trittyen Attikas und die Heeresreform des Kleisthenes", C.H. Beck, München 1982, ISBN 3406080634, ISBN 9783406080630
• Heinz Bellen, "Phyle 1'. In: "Der Kleine Pauly", Bd. 4 (1972), Sp. 835. (στα γερμανικά).
• Charles W. J. Eliot, Phyle Attica, Greece, In: Richard Stillwell u. a. (Hrsg.): The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. Princeton University Press, Princeton NJ 1976, ISBN 0-691-03542-3, (στα αγγλικά).

• Δήμος Φυλής, στην ιστοσελίδα: www.fyli.gr του Δήμου φυλής.
• Φρούριο Φυλής Αρχειοθετήθηκε 2021-04-13 στο Wayback Machine., στην ιστοσελίδα "Οδυσσεύς": odysseus.culture.gr του Υπουργείου Πολιτισμού.
• «Phyle». www.ancientworlds.net. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2014.  Αρχειοθετήθηκε 2014-08-28 at Archive.is
• Traill, J. «Places: 580079 (Phyle)». Pleiades. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2017. 
• Phyle, Phyli, στις ιστοσελίδες: http://imperium.ahlfeldt.se & https://web.archive.org/web/20170808012018/http://dare.ht.lu.se/, Ψηφιακός Άτλας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ("Digital Atlas of the Roman Empire", Johan Ahlfeldt, Department of Archaeology and Ancient History, Lund University, Sweden), Πανεπιστήμιο Λουντ, Λουντ, Σουηδία, πρόγραμμα: Pelagios.
• Traill, J. «Places: 580052 (Pan, Cave of)». Pleiades. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2017. 
• Phyle, Phyle Icons στην ιστοσελίδα: ASCSA Digital Collections και https://web.archive.org/web/20170422162836/http://www.ascsa.edu.gr/ της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.
• Phyle, Lexicon of Greek Personal Names (LGPN).
• Phyle, Attic Inscriptions Online.
• Phyle, Phylasios, στην ιστοσελίδα: digital.library.cornell.edu του Πανεπιστημίου Κορνέλ.