Ιστορία Της Γεωργίας

Η γεωργία ξεκίνησε ανεξάρτητα σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Άγριοι σπόροι, κυρίως δημητριακά, συλλέχθηκαν και καταναλώθηκαν από τουλάχιστον 105.000 χρόνια πριν. Περίπου το 9500 π.Χ., σιτάρι, κριθάρι, μπιζέλια, φακές, ρεβίθια και λινάρι καλλιεργούνταν στη Μεσοποταμία. Η σίκαλη μπορεί να καλλιεργήθηκε νωρίτερα, αλλά αυτό παραμένει αμφιλεγόμενο. Το ρύζι άρχισε να καλλιεργείται στην Κίνα το 6200 π.Χ., ακολούθησαν μισό αιώνα αργότερα το κάστανο, η σόγια και η ροβίτσα. Οι χοίροι εξημερώθηκαν στη Μεσοποταμία γύρω στο 11.000 π.Χ., ακολουθούμενοι από τα πρόβατα. Τα βοοειδή εξημερώθηκαν στις περιοχές της σύγχρονης Τουρκίας περίπου το 8500 π.Χ. Το ζαχαροκάλαμο και ορισμένα λαχανικά, τύπου καρότου, άρχισαν να καλλιεργούνται στη Νέα Γουινέα γύρω στο 7000 π.Χ. Στις Άνδεις, η πατάτα άρχισε την καλλιέργειά της μεταξύ 8000 π.Χ. και 5000 π.Χ., μαζί με τα φασόλια ενώ εξημερώθηκαν τα λάμα και τα ινδικά χοιρίδια. Οι μπανάνες καλλιεργήθηκαν την ίδια περίοδο στην Παπούα Νέα Γουινέα και 3.500 χρόνια αργότερα το βαμβάκι στο Περού. Οι καμήλες εξημερώθηκαν αργότερα, περίπου το 3000 π.Χ.

Η Εποχή του Χαλκού, έγινε μάρτυρας της ραγδαίας ανάπτυξης της γεωργίας σε πολιτισμούς όπως οι Σουμέριοι, η αρχαία Αίγυπτος, η αρχαία Κίνα και η παλαιολιθική Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Σιδήρου και της εποχής της κλασικής αρχαιότητας, η επέκταση της αρχαίας Ρώμης, τόσο της Δημοκρατίας όσο και στη συνέχεια της Αυτοκρατορίας, σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και τη Δυτική Ευρώπη βασίστηκε σε υπάρχοντα συστήματα γεωργίας, ενώ παράλληλα καθιέρωσε ένα καινούριο σύστημα που έγινε θεμέλιο της μεσαιωνικής γεωργίας. Στον Μεσαίωνα, τόσο στον ισλαμικό κόσμο τόσο και στην Ευρώπη, η γεωργία εξελίχθηκε κυρίως με τη διάδοση των φυτικών καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής ζάχαρης, ρυζιού, βαμβακιού και οπωροφόρων δέντρων όπως το πορτοκάλι στην Ευρώπη μέσω της ισλαμοκρατούμενης, τότε, Ιβηρικής χερσονήσου. Μετά τα ταξίδια του Κολόμβου το 1492 εισήχθησαν από τον Νέο Κόσμο νέες καλλιέργειες όπως καλαμπόκι, πατάτες, κακάο στην Ευρώπη, καθώς και καλλιέργειες του Παλαιού Κόσμου όπως σιτάρι κ.α., στην Αμερική.

Από το 1900, η ​​γεωργία στα ανεπτυγμένα έθνη, και σε μικρότερο βαθμό στον αναπτυσσόμενο κόσμο, έχει δει μεγάλες αυξήσεις στην παραγωγικότητα καθώς η χειρωνακτική εργασία αντικαταστάθηκε από μηχανές και υποβοηθήθηκε από συνθετικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Η σύγχρονη γεωργία έθεσε κοινωνικά, πολιτικά και περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως ο υπερπληθυσμός, η ρύπανση των υδάτων, οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί, οι δασμοί. Επίσης, η βιολογική γεωργία αναπτύχθηκε τον εικοστό αιώνα αντιτιθέμενη στη χρήση συνθετικών φυτοφαρμάκων.