Θερμοκρασία Δωματίου

Αισθάνεται άνετα σε ένα άτομο όταν φοράει τυπικά ρούχα εσωτερικού χώρου. Η ανθρώπινη άνεση μπορεί να επεκταθεί πέρα από αυτό το εύρος ανάλογα με την υγρασία, την κυκλοφορία του αέρα και άλλους παράγοντες.

Σε ορισμένους τομείς, όπως η επιστήμη και η μηχανική, και σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, η θερμοκρασία δωματίου μπορεί να σημαίνει διαφορετικά συμφωνημένα εύρη. Αντίθετα, η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι η πραγματική θερμοκρασία, όπως μετράται με ένα θερμόμετρο, του αέρα (ή άλλου μέσου και του περιβάλλοντος) σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο μέρος. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος (π.χ. ένα μη θερμαινόμενο δωμάτιο το χειμώνα) μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από μια ιδανική θερμοκρασία δωματίου.

Το American Heritage Dictionary of the English Language προσδιορίζει τη θερμοκρασία δωματίου περίπου στους 20–22 °C (68–72 °F), ενώ το Oxford English Dictionary αναφέρει ότι «συμβατικά λαμβάνεται ως περίπου 20 °C (68 °F)». Η ιδανική θερμοκρασία δωματίου μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τόπο και τον πολιτισμό. Μελέτες από τη Νιγηρία δείχνουν ένα άνετο εύρος θερμοκρασίας 26–28 °C (79–82 °F), άνετη ψύξη 24–26 °C (75–79 °F) και άνετη ζέστη 28–30 °C (82–86 °F). Λόγω των διακυμάνσεων της υγρασίας και (πιθανώς) των ρούχων, οι συστάσεις για το καλοκαίρι και το χειμώνα ενδέχεται να διαφέρουν. Ένα προτεινόμενο τυπικό εύρος για το χειμώνα είναι 20–22,5 °C (68–73 °F), με αυτό για το καλοκαίρι να είναι 20–23,5 °C (68–74 °F). Ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει ότι οι προτιμήσεις για τη θερμική άνεση ανδρών και γυναικών μπορεί να διαφέρουν σημαντικά, με τις γυναίκες να προτιμούν κατά μέσο όρο υψηλότερες θερμοκρασίες περιβάλλοντος.

Στο πρόσφατο παρελθόν ήταν σύνηθες οι θερμοκρασίες των σπιτιών να διατηρούνται κάτω από το επίπεδο άνεσης. Μια μελέτη του 1978 στο Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε ότι οι μέσες θερμοκρασίες εσωτερικού σπιτιού ήταν 15,8 °C (60,4 °F), ενώ η Ιαπωνία το 1980 είχε μέση θερμοκρασία στο σπίτι 13 °C (55 °F) έως 15 °C (59 °F).

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 1987 διαπίστωσε ότι οι άνετες εσωτερικές θερμοκρασίες μεταξύ 18–24 °C (64–75 °F) δεν συσχετίστηκαν με κινδύνους για την υγεία για υγιείς ενήλικες με κατάλληλο ρουχισμό, υγρασία και άλλους παράγοντες. Για βρέφη, ηλικιωμένους και άτομα με σημαντικά προβλήματα υγείας, συνιστάται τουλάχιστον 20 °C (68 °F). Θερμοκρασίες κάτω από 16 °C (61 °F) με υγρασία πάνω από 65% συσχετίστηκαν με αναπνευστικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων των αλλεργιών.

Οι οδηγίες του ΠΟΥ για το 2018 δίνουν μια ισχυρή σύσταση ότι τουλάχιστον 18 °C (64 °F) είναι μια «ασφαλής και καλά ισορροπημένη εσωτερική θερμοκρασία για την προστασία της υγείας των γενικών πληθυσμών κατά τις κρύες εποχές», ενώ υψηλότερη ελάχιστη μπορεί να είναι απαραίτητη για ευάλωτες ομάδες συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με καρδιοαναπνευστικές παθήσεις και άλλες χρόνιες ασθένειες. Η σύσταση σχετικά με τον κίνδυνο έκθεσης σε υψηλές εσωτερικές θερμοκρασίες είναι μόνο «υπό όρους». Οι υψηλές θερμοκρασίες ελάχιστου κινδύνου κυμαίνονται από περίπου 21–30 °C (70–86 °F) ανάλογα με την περιοχή, με μέγιστες αποδεκτές θερμοκρασίες μεταξύ 25–32 °C (77–90 °F).

Τα εύρη θερμοκρασίας ορίζονται ως θερμοκρασία δωματίου για ορισμένα προϊόντα και διαδικασίες στη βιομηχανία, την επιστήμη και τα καταναλωτικά αγαθά. Για παράδειγμα, για την αποστολή και την αποθήκευση φαρμακευτικών προϊόντων, η Εθνική Φαρμακοποιία των Ηνωμένων Πολιτειών (USP-NF) ορίζει την ελεγχόμενη θερμοκρασία δωματίου μεταξύ 20 έως 25 ^οC, με ακραίες τιμές μεταξύ 15 με^{[convert: unknown unit]} να επιτρέπονται, υπό τον όρο ότι η μέση κινητική θερμοκρασία δεν υπερβαίνει τους 25 °C (77 °F). Η Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία το ορίζει ως απλώς 15 έως 25^οC και η Ιαπωνική Φαρμακοποιία ορίζει την «κανονική θερμοκρασία» από 15 έως 25^οC, με τη θερμοκρασία δωματίου να είναι 1 to 30 °C (34 to 86 °F). Το Merriam-Webster δίνει ως ιατρικό ορισμό ένα εύρος από 15 to25^{[convert: unknown unit]} ως κατάλληλο για ανθρώπινη κατοίκηση και στο οποίο συνήθως εκτελούνται εργαστηριακά πειράματα.