Εξώσφαιρα

Εξώσφαιρα ονομάζεται το πέμπτο και πλέον εξωτερικό στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης, όπως ορίζεται στη Μετεωρολογία, που εκ της θέσεώς του, οφείλει και το όνομά του.

Όπως υποδηλώνει και ο όρος, η εξώσφαιρα είναι το ανώτατο και τελευταίο στρώμα της ατμόσφαιρας, βρίσκεται πάνω από την Θερμόσφαιρα και επεκτείνεται μέχρι το κοσμικό διάστημα, με το οποίο και βαθμιαία αναμιγνύεται.

 

Αρχίζει από τη θερμόπαυση, δηλαδή συνήθως από τα 800 χιλιόμετρα ύψος (αν και το όριο κυμαίνεται μεταξύ 500 και 1.000 χιλιομέτρων, αναλόγως με την ηλιακή δραστηριότητα), και φθάνει στα 3.500 χλμ. όπως θεωρητικά υπολογίζεται ότι φθάνει το μέγιστο ύψος (πάχος) της ατμόσφαιρας ή και λίγο περισσότερο, μέχρι το σημείο όπου η βαρύτητα της Γης δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει τα τελευταία μόρια της ατμόσφαιρας. Η πυκνότητα της εξώσφαιρας πάντως είναι έστω και κατά τι μεγαλύτερη εκείνης του Ηλιακού ανέμου που διαχέεται στο Ηλιακό σύστημα.

Η κινητική ενέργεια των ιόντων των αερίων στην εξώσφαιρα πιθανώς αντιστοιχεί σε θερμοκρασία 2.500 °C. Η θερμοκρασία αυτή οφείλεται σε συγκρούσεις με τα σωματίδια της κοσμικής ακτινοβολίας. Αντιθέτως, την νύχτα η θερμοκρασία των σωματιδίων στην εξώσφαιρα πέφτει σχεδόν στο απόλυτο μηδέν.

Σε άλλα ουράνια σώματα, χαμηλής βαρύτητας, όπως στη Σελήνη και στον Ερμή, εξώσφαιρα ονομάζεται η ατμόσφαιρα που είναι τόσο αραιή που ακόμα και στην επιφάνεια τα μόριά της είναι βαρυτικώς συνδεδεμένα με το ουράνιο σώμα, αλλά η πυκνότητα είναι τόσο αραιή που τα μόρια πρακτικώς δεν συγκρούονται μεταξύ τους.

• Gerd W. Prolss: Physics of the Earth's Space Environment: An Introduction. ISBN 3-540-21426-7.

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Μετεωρολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.