Διακήρυξη Της Ανεξαρτησίας Του Κοσσυφοπεδίου
Η Διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου εγκρίθηκε από την Εθνοσυνέλευση του Κοσσυφοπεδίου στις 17 Φεβρουαρίου 2008.
Σε μια συνεδρίαση στην οποία συμμετείχαν 109 από τους συνολικά 120 βουλευτές, η συνέλευση ομόφωνα δήλωσε ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι ανεξάρτητο από τη Σερβία, ενώ οι 11 εκπρόσωποι της σερβικής μειονότητας μποϊκόταραν τη διαδικασία. Ήταν η δεύτερη δήλωση ανεξαρτησίας από τους πολιτικούς θεσμούς της αλβανικής πλειοψηφίας του Κοσσυφοπεδίου. Η πρώτη διακήρυξη είχε γίνει στις 7 Σεπτεμβρίου 1990.
Η νομιμότητα της διακήρυξης αμφισβητήθηκε. Η Σερβία ζήτησε διεθνή παρέμβαση και στήριξη της άποψής της ότι η διακήρυξη ήταν παράνομη, ενώ τον Οκτώβριο του 2008 ζήτησε συμβουλευτική γνώμη από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η διακήρυξη δεν παραβίαζε το διεθνές δίκαιο.
Ως αποτέλεσμα της απόφασης του Διεθνές Δικαστηρίου, επικυρώθηκε ένα κοινό ψήφισμα Σερβίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, που ζητούσε έναν διάλογο μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και της Σερβίας για την «προώθηση της συνεργασίας, την επίτευξη προόδου στην πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη βελτίωση των ζωών των πολιτών». Ο διάλογος οδήγησε στη Συμφωνία των Βρυξελλών του 2013, μεταξύ της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου, μέσω της οποίας καταργήθηκαν όλα τα θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Ντέγιαν Παβίτσεβιτς είναι ο επίσημος εκπρόσωπος της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Βάλντετ Σαντίκου είναι ο επίσημος αντιπρόσωπος του Κοσσυφοπεδίου στη Σερβία.
Αντιδράσεις από Σέρβους Κοσοβάρους
Ο επίσκοπος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Κοσσυφοπέδιο, Αρτέμιος, αντέδρασε με οργή, δηλώνοντας ότι η αποκαλούμενη ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου ήταν μια «προσωρινή κατάσταση κατοχής» και ότι η Σερβία πρέπει να ζητήσει συνδρομή από τη Ρωσία και άλλες χώρες και να εδραιώσει την παρουσία της εκεί.
Εκατοντάδες Σέρβοι διαδήλωσαν στις 22 Φεβρουαρίου στην πόλη Μιτρόβιτσα του Κοσσυφοπεδίου, η οποία ήταν σε κύριο βαθμό ειρηνική. Στις 14 Μαρτίου 2008 Σέρβοι διαδηλωτές κατέλαβαν βίαια το Δικαστικό Μέγαρο των Ηνωμένων Εθνών στο βόρειο τμήμα της Μιτρόβιτσα. Στις 17 Μαρτίου, ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ εισήλθαν στο δικαστήριο για να τερματίσουν την κατάληψη. Στις επόμενες συγκρούσεις που ακολούθησαν με αρκετούς εκατοντάδες διαδηλωτές σκοτώθηκε ένας Ουκρανός αστυνομικός του ΟΗΕ, με πάνω από 50 άτομα σε κάθε πλευρά τραυματισμένους.
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
- Fierstein, Daniel. "Kosovo's Declaration of Independence: An Incident Analysis of Legality, Policy and Future Implications." BU Int'l LJ 26 (2008): 417.
- Jovanovic, Milos. "Recognition of Kosovo independence as a violation of international law." Annals Fac. L. Belgrade Int'l Ed. 3 (2008): 108.
- Warbrick, Colin. "I. Kosovo: The Declaration of Independence." International and Comparative Law Quarterly 57.03 (2008): 675-690.
- Orakhelashvili, Alexander. "Statehood, recognition and the United Nations system: a unilateral declaration of independence in Kosovo." Max Planck Yearbook of United Nations Law 12.1 (2008).
- Vidmar, Jure. "International Legal Responses to Kosovo's Declaration of Independence." Vand. J. Transnat'l L. 42 (2009): 779.
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.