Srpski Književni Glasnik

godine u Beogradu. Prvi broj je izašao februara 1901. godine. Osnivači su bili Bogdan Popović, Vojislav Veljković, Jaša Prodanović, Slobodan Jovanović.

Sa svih strana se danas čuje, od ljudi koji knjige pišu, kako knjiga propada. Knjige, vele, više nemaju čitalaca. Mesto knjige došle su novine, došli su časopisi sa svojom spretnošću, sa svojom sposobnošću da se prilagode svima prilikama, svima potrebama i svima kesama, sa šarenilom svoje građe, sa svojom preglednošću, svojim kratkim člancima, svojim izvodima, svojim recenzijama i kritikama, koje zbijeno, skraćeno, daju čitaocu u isto vreme sadržinu i ocenu debelih glomaznih knjiga.

– Uvodni komentar Bogdana Popovića povodom izlaska prvog broja

Prvi urednik bio je Bogdan Popović. Časopis je prestao izlaziti u julu 1914. godine, a ponovo s pojavio u septembru 1920. godine. Urednici su, pored Bogdana Popovića, bili Pavle Popović od 1905-06. i Jovan Skerlić do svoje smrti 1914. godine. Novu seriju pokreću Bogdan Popović i Slobodan Jovanović i jedno vrijeme je uređuju, a kasnije uz široki redakcijski odbor, urednici se mjenjaju. (Svetislav Petrović, Miodrag Ibrovac, Milan Bogdanović, Božidar Kovačević i Ivo Andrić), ali časopis ostaje za 40 godina svoga izlaženja, jedan od vodećih časopisa u Srbiji i Jugoslaviji. Najveću zaslugu za fizionomiju časopisa imaju njegovi prvi urednici braća Popović i Jovan Skerlić, koji su i aktivno sarađivali u njemu, okupljajući oko sebe mnoge istaknute pisce. Njegujući književnu formu, strogog izbora priloga, Srpski književni glasnik je uspio da ostvari i bogatstvo sadržaja.

U časopisu su objavljivani, prozna djela i poezija najboljih domaćih pisaca, znalački izbor stranih djela sa dobrim prevodima, članci iz oblasti društvenih nauka, književnosti i umjetnosti, koje su pisali neosporni poznavaoci. U časopisu debituju i afirmišu se Stevan Sremac sa Zonom Zamfirovom, Petar Kočić svojom pripovjetkom Kroz maglu, Bora Stanković Koštanom, Radoje Domanović Stradijom i Kraljevićem Markom po drugi put među Srbima,

Časopis je izlazio periodično, svakih petnaest dana, a u njemu su svoja djela objavljivali poznati jugoslavenski i srbijanski pisci, pjesnici i književni kritičari, kao što su Jovan Dučić, Simo Matavulj, Ivo Andrić, te Ivo Ćipiko, pjesnici Milan Rakić, Tin Ujević, Aleksa Šantić, Sima Pandurović, Milutin Uskoković, Milutin Bojić. U časopisu su objavljivana djela, kao i dijelovi romana poznatih svjetskih književnika. Časopis je izlazio do aprila 1941. godine, a ukupno je izašlo 818 svezaka u 95 knjiga.