Brian Eno: Britanski muzičar, muzički producent, teoretičar muzike i vizuelni umjetnik

John le Baptiste de la Salle Eno (15. maj 1948 -), poznat i pod skraćenicom Eno (fonteski:ˈiːnoʊ}}), je engleski muzičar, kompozitor, producent, muzički teoretičar i pjevač, najpoznatiji kao jedan od glavnih inovatora ambijentalne muzike.

Brian Eno
Eno 2015.
Osnovne informacije
Ime po rođenju	Brian Peter George Eno
Pseudonimi	Eno Brian Peter George St. John le Baptiste de la Salle Eno
Žanrovi	Eksperimentalni rock, ambijentalna muzika, elektronska muzika, art rock, glam rock
Zanimanje	Producent, muzičar, kompozitor
Instrumenti	sintesajzer, klavijature, vokali, gitara, bas
Veb-sajt	www.enoshop.co.uk

Eno je studirao na umjetničkoj školi, uzimajući inspiraciju iz minimalističkih slika, kada se ranih 1970-ih, s malo muzičkog obrazovanja, pridružio bendu Roxy Music svirajući klavijature i sintesajzere. Roxy Music je brzo postala uspješna na glam rock sceni, ali se Eno brzo umorio od stalnih sukoba sa pjevačem Bryanom Ferryjem, kao i turneja, pa je napustio bend nakon albuma For Your Pleasure (1973), započevši solo karijeru sa art rock pločama Here Come the Warm Jets (1974) i Taking Tiger Mountain (By Strategy) (1974). Eno je proširio opus prema eksperimentalnim muzičkim stilovima sa (No Pussyfooting) (1973) (u saradnji sa Robertom Frippom), uticajnim Another Green World (1975) i Discreet Music (1975). Njegovi pionirski pokušaji pravljenja ambijentalne muzike sa "zvučnim pejzažima" su ga počeli zaokupljati nakon Ambient 1/Music for Airports (1978) i kasnijim Apollo: Atmospheres and Soundtracks (1983) koga je komponirao za dokumentarni film For All Mankind. Eno je usprkos tome nastavio pjevati na nekim od svojih ploča, kao što su Before and After Science (1977) i Another Day on Earth (2005).

Enoov solo opus je bio prilično utjecajan, zahvaljujući pionirskom radu na ambijentalnoj i generativnoj muzici, inovativnim tehnikama produkcije kao naglašavanju "teorije pred praksom". Također je uveo koncept muzike šanse zahvaljujući radu s drugim muzičarima. Do kraja 1970-ih Eno je radio s Davidom Bowiejem na slavnoj avangardnoj "Berlin Trilogy," pomogao popularizaciji američkog punk rock benda Devo i novog muzičkog žanra "New Wave", te često sarađivao s Haroldom Buddom, Johnom Caleom, Clusterom, Robertom Frippom i Davidom Byrneom, kome je producirao znameniti album My Life in the Bush of Ghosts (1981). Producirao je i izvodio muziku na tri albuma grupe Talking Heads, uključujući Remain in Light (1980), producirao sedam albuma za U2, uključujući The Joshua Tree (1987), te, između ostalih, radio ploče za James, Laurie Anderson, Coldplay, Paul Simon, Grace Jones i Slowdive.

Kao umjetnik, Brian Eno je paralelno sa muzičkom karijerom radio na nekoliko multimedijskih projekata, kao što su umjetničke instalacije, novinska kolumna u The Observeru i "Oblique Strategies" (napisane s Peterom Schmidtom), špilu karata od kojih svaka sadrži kriptičku primjedbu, ili opservaciju vezanu uz rješavanje dilema. Također piše redovnu kolumnu za časopis Prospect.

• Bracewell, Michael Roxy Music: Bryan Ferry, Brian Eno, Art, Ideas, and Fashion (Da Capo Press, 2005) ISBN 0-306-81400-5
• Eno, Brian, Russell Mills and Rick Poynor More Dark Than Shark (Faber & Faber, 1986, out of print)
• Eno, Brian A Year with Swollen Appendices: Brian Eno's Diary (Faber & Faber, 1996) ISBN 0-571-17995-9
• I Dormienti with Mimmo Paladino (2000). Limited edition of 2000.
• Sheppard, David On Some Faraway Beach: The Life and Times of Brian Eno (Orion Books, 2008) ISBN 978-0-7528-7570-5
• Tamm, Eric Brian Eno: His Music and the Vertical Color of Sound (Da Capo Press, 1995, first published 1989) ISBN 0-306-80649-5
• Dayal, Geeta 33 1/3: Brian Eno's Another Green World (Continuum 2007) ISBN 978-0-8264-2786-1