Пётр Пятровіч Падкавыраў (16 кастрычніка 1910, г.
Чалябінск, Расія — 25 кастрычніка 1977) — беларускі кампазітар, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1957).
Пётр Пятровіч Падкавыраў | |
---|---|
Дата нараджэння | 16 кастрычніка 1910 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 кастрычніка 1977 (67 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Краіна | |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Васіль Андрэевіч Залатароў |
Прафесіі | кампазітар, музычны педагог |
Выхаванцы | Алег Барысавіч Залётнеў, Віктар Пятровіч Помазаў, Валерый Кірылавіч Іваноў і Валерый Іванавіч Карэтнікаў |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды |
Нарадзіўся ў 1910 годзе ў Чалябінску. У школьныя гады іграў на народных інструментах, кіраваў кружкамі мастацкай самадзейнасці, акампанаваў хору. Выпускнік чалябінскай школы-дзевяцігодкі Падкавыраў па пуцёўцы камсамола ў 1928 годзе быў накіраваны на вучобу ў Свярдлоўскі музычны тэхнікум. Навучаючыся там ігры на народных інструментах, ён адначасова займаецца і кампазіцыяй.
У 1933 годзе прыехаў у Менск. Член Беларускага саюза кампазітараў з 1934 года. У 1935—1936 гг. — інспектар Рэперткама БССР. У 1936—1938 гг. — інспектар музычнага аддзела Упраўлення па справах мастацтваў пры Саўнаркаме БССР.
Скончыў у 1937 годзе Беларускую кансерваторыю (клас В. Залатарова).
Вайна заспела Петра Пятровіча ў Крыме. Прасіўся на фронт, аднак яго не ўзялі з прычыны дрэннага зроку. У 1943—1944 гг. — выкладчык музычнай школы ў Майкопе. У 1944 годзе вярнуўся ў Мінск.
з 1948 года выкладаў у Беларускай кансерваторыі, з 1969 года дацэнт.
Памёр 25 кастрычніка 1977 года. Пахаваны на Чыжоўскіх могілках Мінска.
Яго творчая індывідуальнасць найбольш выявілася ў інструментальнай музыцы, якой уласцівы перавага лірыка-драматычная вобразнасці, інтанацыйная характарнасць, маляўнічасць музычнай мовы. Лепшыя творы вылучаюцца светлым, аптымістычным гучаннем, глыбокім драматызмам, меладызмам, пабудаваным пераважна на інтанацыях беларускай народнай песні. У музыцы для дзяцей (кантата, песня, фартэпіянныя п’есы) паказаў тонкае разуменне асаблівасцей дзіцячага светаўспрымання.
Сярод твораў: опера «Павел Карчагін» (1941, 2-я рэд. 1958, пастаўлена ў Опернай студыяй Беларускай кансерваторыі ў 1967), кантаты «Ваявода» (1937, на вершы А. Пушкіна), «Балада аб чатырох заложніках» (1954, на вершы А. Куляшова); 5 сімфоній (1940—1977), канцэрты для фартэпіяна (1965), скрыпкі (1941, 1955, 1975), віяланчэлі (1966) з аркестрам; сімфаньета для фартэпіяна з аркестрам «Родныя напевы» (1969, 2-я рэд. 1972), «Беларуская рапсодыя» (1948) для аркестра беларускіх народных інструментаў, 5 струнных квартэтаў (1941—1975), квінтэты фартэпіяна (1946) і для духавых інструментаў (1960), фартэпіяна цыклы «24 прэлюдыі», «У піянерскім лагеры»; фантазіі, уверцюры, маршы, песні, вакальныя цыклы для голасу з фартэпіяна, музыка да драматычных спектакляў і інш.
Сярод вучняў: А. Залётнеў, В. Іваноў, В. Карэтнікаў, В. Помазаў і інш.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Пётр Пятровіч Падкавыраў, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.