Чжаа І

Паходзіў з купецкай сям’і. Нарадзіліся ў павеце Уцзін. У юнацтве выявіў талент да навучання. У 1741 годзе страціў бацьку. Пасля некалькіх няўдалых спроб у 1750 годзе паспяхова здаў правінцыйны экзамен, а ў 1761 годзе -імператарскі, атрымаўшы вышэйшую навуковую ступень цзіньшы. Пасля гэтага яго вызначылі на дзяржаўную службу. У 1766 годзе ён займаў пасаду інспектара ў прэфектурах Гуансі, потым у Гуанчжоу, Гуйчжоу.

У 1772 годзе ў сувязі з хваробай маці сыходзіць у адстаўку. Праз некалькі гадоў вяртаецца на службу. У 1787 годзе прызначаецца памочнікам губернатара Тайваня. У 1812 годзе ў сувязі з хваробай канчаткова пакідае службу. У 1814 годзе памірае.

У спадчыне шмат твораў, сярод якіх — «Разважанні аб паэзіі», «Храналогія жыцця Лу Ю», паэта XII стагоддзя, гістарычныя працы «Заўвагі да дваццаці двух дынастыйных гісторый».

Лічачы, што развіццё літаратуры звязана з развіццём грамадства, Чжаа І ставіў сучасныя яму творы вышэй старажытных. Вершы танскіх паэтаў Лі Бо і Ду Фу, пісаў ён, прыгожыя, але цяпер яны не могуць выглядаць такімі свежымі і новымі, як падчас іх стварэння, таму няма чаго ім пераймаць.

Падзяляючы погляды свайго сябра Юань Мэя на паэзію як на сродак выказвання індывідуальных пачуццяў і думак, Чжаа І стварыў мноства выдатных вершаў, якія перадалі дух часу — «Чытаю кнігі», «Жыву, свабодны ад спраў» і да таго падобнае. У шэрагу яго вершаў гучыць спачуванне сялянам, насмешкі над чыноўнікамі, сатыра на педантаў — канфуцыянцаў і ілжэвучоных.