Хуэй-Цзун

Захапленне мастацтвамі прывяло яго да нядбайнасці дзяржаўнымі справамі і катастрофы: імперыя страціла свае паўночныя ўладанні, Кайфэн, адна з найвялікшых сталіц свету, быў разрабаваны. Палон імператарскага дома паклаў канец гісторыі Паўночнай Сун.

Хуэй-цзун
кіт.: 赵佶 кіт.: 趙佶
8-ы кітайскі імператар[d] (Сун) 23 лютага 1100 — 18 студзеня 1126
Папярэднік	Emperor Zhezong of Song[d]
Пераемнік	Emperor Qinzong of Song[d]
Taishang Huang[d] 18 студзеня 1126 — 1127
Нараджэнне	2 лістапада 1082 Кайфэн, Kaifeng Fu[d], Jingji[d], Паўночная Сун[d]
Смерць	4 чэрвеня 1135 (52 гады)
Род	House of Zhao[d]
Бацька	Emperor Shenzong of Song[d]
Маці	Qinci[d] або Chen Shi[d]
Жонка	Empress Xiangong[d], Empress Xiansu[d], Empress Xianren[d], Empress Mingjie[d], Empress Mingda[d], Guifei, of the Wang clan[d], Q19653851?, Q19833433? і Qiao Shi[d]
Дзеці	Emperor Qinzong of Song[d], Zhao Cheng[d], Zhao Kai[d], Zhao Ji[d], Zhao Shu[d], Zhao Qi[d], Zhao Xu[d], Zhao Yu[d], Emperor Gaozong of Song[d], Zhao Cai[d], Zhao Mu[d], Zhao Zhi[d], Zhao Pu[d], Zhao Di[d], Zhao E[d], Zhao Gong[d], Zhao Shi[d], Zhao Zhen[d], Zhao Chun[d], Zhao Wo[d], Zhao Jian[d], Zhao Ji[d], Zhao Chan[d], Zhao Yue[d], Zhao Yang[d], Zhao Yi[d], Zhao Dong[d], Zhao Si[d], Zhao Tong[d], Zhao Bing[d], Zhao Cong[d], Zhao Xiang[d], Zhao Ji[d], Zhao Zhu[d], Zhao Tan[d], Jiade-diji[d], Rongde Diji[d], Ande Diji[d], Princess Fujin[d], Princess Cheng[d], Princess Yanguo[d], Princess Xianfu[d], Princess Shunde[d], Yifu Diji[d], Zhao Huanhuan[d], Baofu Diji[d], Renfu Diji[d], Huifu Diji[d], Yongfu Diji[d], Xianfu Diji[d], Ningfu Diji[d], Hefu Diji[d], Lingfu Diji[d], Zhao Shi[d], Zhao Shi[d], Zhao Shi[d], Zhao Shi[d], Shoushu Diji[d], Zhao Shi[d], Anshu Diji[d], Chongde Diji[d], Kangshu Diji[d], Zhao Shi[d], Baoshu Diji[d], Zhao Shi[d], Xishu Diji[d], Zhao Shi[d], Zhao Shi[d], Zhao Shi[d] і Zhao Shi[d]
Веравызнанне	Даасізм
Дзейнасць	мастак, паэт, кіраўнік, музыкант, каліграф
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Правілаў у 1100—1126 гадах. Забараніў будызм і заступаўся развіццю даасізму. Пісаў працы па медыцыне і філасофіі.

У пачатку 1126 года войскі чжурчжэньскай дынастыі Цзінь пераправіліся праз Хуанхэ і аблажылі Кайфын. Ахоплены жахам, 18 студзеня 1126 г. імператар адрокся ад трона на карысць свайго сына. Абложаныя адчайна супраціўляліся, і горад удалося ўтрымаць, бо коннае войска Цзінь было не прыстасавана да аблогі. Аднак гэта не выратавала становішча: 9 студзеня 1127 г. чжурчжэні вярнуліся, Кайфэн быў захоплены і разрабаваны. Хуэй-цзун разам з маладым імператарам, які атрымаў імя Цынь-цзун (欽宗), усім дваром і гарэмам патрапілі ў рукі захопнікаў. 10 траўня Хуэй-цзун, разам з 14 000 былых падданых, быў адпраўлены ў паўночную Маньчжурыю, дзе правёў палонным апошнія 8 гадоў жыцця.

Аднаму з яго сыноў удалося збегчы на поўдзень Кітая. Там ён стаў заснавальнікам дынастыі Паўднёвая Сун, са сталіцай у Лін’яне (цяпер Ханчжоу). Новы імператар прыняў імя Гао-цзун (гады праўлення 1127—1162).