Наначасцінка

«наначасцінкавы»), але звычайна гэтае слова ўжываецца як прыметнік).

Паводле агрэгатнага аб'ёмнага стану, у нанатэхналогіях адмыслова адрозніваюць дым і парашок.

Паводле паходжання, выдзяляюць часцінкі валавыя, сканструктаваныя і выпадковыя. Ва́лавыя часцінкі (bulk particles): часцінкі, якія выпускаюцца прамысловасцю валавым спосабам. Прыкладамі такіх з'яўляюцца вугляродная чэрнь, дыаксід тытана, дымавы крэмній. Сканструктаваныя часцінкі (engineered nanoparticles): наначасцінкі, адмыслова распрацаваныя дзеля таго, каб мець пэўныя якасці або пэўную структуру. Выпадковыя наначасцінкі (incidental nanoparticles): наначасцінкі, створаныя як старонні вынік працэсаў чалавечай або прыроднай дзейнасці, напрыклад, зваркі, абмалоту, тачэння, згарання і інш.

Часам выдзяляюцца г.зв. звыштонкія часцінкі ці наначасцінкі (ultrafine particle); такі тэрмін ужываецца на перасячэнні сфераў прамысловай вытворчасці і вымярэння забруджання паветра.

Некаторыя геаметрычныя формы наначасцінак маюць адмысловыя назвы: асікулярная (іголкавая) часцінка (acicular particle, needle shaped particle), якая мае форму іголкі; нанаро́г (nanohorn): конус у нанамаштабе і з скрыўленай воссю; нанацыбу́ліна (укладзеная наначасцінка) (nano-onion, nested nanoparticle), складзеная з канцэнтрычных малекулярных структур-абалонак; рад формаў аб'ядноўваецца назвай нанавалакно (нанавус, нанастрыжань, нанапровад, нанастужка (нанапояс), нанашнур).

Тэрміналогія ў сферы нана-навук і нанатэхналогій станам на канец 2000-х гг. заставалася неканчаткова аформленай. Яе стандартызацыяй займаліся ТК ІСО 229, а таксама розныя нацыянальныя арганізацыі па стандартызацыі. Адной з прапановаў на ўнармаванне нана-тэрміналогіі з'яўляецца тымчасовая Публічная спецыфікацыя PAS 71 Брытанскага інстытуту стандартаў (BSI), выпушчаная ў 2005.

• Дэндрытавая часцінка
• Нанакластэр
• Нанакрышталь
• Нанаядро