Луцк (укр.: Луцьк) — горад ва Украіне, адміністрацыйны цэнтр Валынскай вобласці.
Насельніцтва — 211 тыс. чал. (2010).
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Першая пісьмовая згадка датуецца 1085 годам. Да сярэдзіны XII ст. ў складзе Кіеўскай Русі, пазней ва Уладзіміра-Валынскім (Галіцка-Валынскім) княстве. У 1240 разбураны мангола-татарамі. 3 сярэдзіны XIV ст. у складзе ВКЛ. У XIV — сярэдзіне XX ст. цэнтр Луцкай рымска-каталідкай епархіі, у якую ўваходзілі тэрыторыя Валыні і паўднёвай Беларусі (да канца XVIII ст.). У 1432 атрымаў магдэбургскае права. Паводле Люблінскай уніі (1569) у складзе Польшчы, цэнтр Валынскага ваяводства. Гараджане падтрымалі паўстанне Налівайкі (1594—1596). У 1706 разбураны шведамі. 3 1795 у складзе Расійскай Імперыі, з 1797 года — павятовы горад Валынскай губерні. У І сусветную вайну каля Луцка рускія войскі прарвалі аўстра-германскі фронт (1916). У 1918 годзе акупіраваны войскамі Германіі, у 1919 — Польшчы. Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года — у Польшчы. У 1924—1937 гадах у горадзе дзейнічала Брыгада КАП «Валынь». 3 1939 года ў складзе УССР, цэнтр Валынскай вобласці.
У Луцку знаходзіцца помнік архітэктуры — Луцкі замак (замак Любарта).
Станам на 2024 год, агулам на тэрыторыі Луцка стала жыве 97 042 мужчыны (44.7 %) і 120 055 жанчын (55.3 %).
украінская мова | руская мова | iншыя мовы |
---|---|---|
98 % | 1 % | 1 % |
Клімат Луцка ўмерана кантынентальны, з мяккай зімой і цёплым летам. Сярэднегадавая тэмпература паветра складае + 7,4 ° C, самая нізкая яна ў студзені (-4,9 °C), найбольшая — у ліпені (+18,0 °C).
У сярэднім за год у Луцку выпадае 560 мм атмасферных ападкаў, найменш — у сакавіку, найбольшая — у ліпені. У сярэднім за год у горадзе назіраецца 148 дзён з ападкамі; менш за ўсё іх (10) у жніўні, больш за ўсё (16) — у снежні. Штогод у Луцку ўтвараецца снежнае покрыва, аднак яго вышыня нязначная. Адносная вільготнасць паветра ў сярэднім за год складае 78 %, найменшая яна ў траўні (64 %), найбольшая — у снежні (89 %). Найменшая воблачнасць назіраецца ў жніўні, найбольшая — у снежні.
Луцк ёсць важным цэнтрам прамысловасці. У раёне размешчаны заводы па вытворчасці аўтамабіляў, абутку, падшыпнікаў, мэблі, станкоў і электронікі, а таксама ткацкія заводы, сталеліцейныя заводы і хімічны завод.
Сярод іх самымі вялікімі з’яўляюцца:
Таксама Луцк з’яўляецца сталіцай вэб-распрацоўкі на Drupal.
Па горадзе курсуюць маршрутныя таксі і тралейбусы.
Праз Луцк праходзяць некаторыя нацыянальныя і міжнародныя аўтадарогі, ёсць міжгародняя сувязь з Масквой, Кіевам, Львовам і іншымі вялікімі гарадамі.
У горадзе размяшчаецца найбуйнейшая ў Валынскай вобласці пасля Ковеля чыгуначная станцыя.
Вышэйшыя навучальныя ўстановы Луцка:
Навучальныя ўстановы Луцка прафесійна-тэхнічнай адукацыі:
У Луцку дзейнічаюць наступныя тэатры:
Таксама ў горадзе працуюць:
З 1994 годзе ў Луцку праводзіцца Міжнародны фестываль «Палескае лета з фальклорам» (укр.: «Поліське літо з фольклором»). Фестываль закліканы спрыяць выхаванню эстэтычнага густу і павагі да народных традыцый у дзяцей і моладзі. За пятнаццаць гадоў існавання фестывалю ў ім прынялі ўдзел 7836 удзельнікаў, у тым ліку 99 замежных калектываў з 47 краін свету і 102 калектывы з Украіны.
Самым папулярным камандным відам спорту сярод гараджан з’яўляюцца футбол. Мясцовая каманда называецца ФК «Валынь» (укр.: ФК «Волинь»), які быў заснаваны ў 1960 годзе. У горадзе размешчана некалькі стадыёнаў («Авангард», «Верэсневе», «Падшыпнік» і інш.), функцыянуе вялікая колькасць клубаў і секцый, штогод праводзяцца розныя спаборніцтвы.
У чэрвені 2012 года ў Луцку прайшоў чэмпіянат Еўропы па сумо.
Луцкі замак, XIII—XIV стст. абарончае збудаванне, сімвал горада. У адной з веж размешчаны музей званоў. На тэрыторыі замка музей старажытнай кнігі, карцінная галерэя, раскопкі Кафедральнай царквы Іаана Багаслова (вул. Кафедральная, 1).
Пакроўская царква, адзін з найбольш старажытных храмаў, пабудаваны ў XIII—XV ст. князем Вітаўтам. Царква рэканструявана ў 1873-76 гг. у царкве да 1962 г. знаходзілася старажытная ікона Валынскай Маці Божай (вул. Даніла Галіцкага, 12).
Свята-Траецкі кафедральны сабор, 1752—1755 гг. першапачаткова быў каталіцкім кляштарам бернардзінцаў. Перабудаваны ў сабор у 1877—1879 гг., праект архітэктара Паўла Гіжыцкага.(пл. Тэатральная).
Кляштар дамініканцаў, 1390 г., спачатку драўляны, у XVIII ст. перабудаваны ў камені. У 1847 г. зачынены расійскімі ўладамі. Цяпер тут працуе Валынская духоўная семінарыя УПЦ МП (вул. Драгаманава).
Крыжаўзвіжанская царква, 1619 г. — ранні ўзор перабудовы драўлянага збудавання ў каменнае. У 1702 г. у царкоўным падзямеллі пахаваны паэт Браткоўскі (вул. Данііла Галіцкага, 2).
Кафедральны сабор Святых апосталаў Пятра і Паўла, 1639 г., першапачаткова храм будаваўся як езуіцкі касцёл пры манастыры. Пасля пажару кафедральнага касцёла ў 1781 г.сюды пераносіцца кафедра каталіцкага біскупа. Цяпер гэта дзеючы рымска-каталіцкі кафедральны сабор Луцкай дыяцэзіі (вул. Кафедральная, 6).
Дом архітэктара Галаваня — архітэктурны помнік, які размешчаны на тэрыторыі гісторыка-культурнага запаведніка «Стары Луцк» на беразе Стыры (вул. Кафедральная).
Дом-музей памяці Лесі Украінкі — менавіта ў гэтым доме з 1890 па 1891 год жыла вядомая валынская і ўкраінская паэтка (вул. Драгаманава, 23).
Дом-вулей — самы доўгі ў свеце жылы дом, яго даўжыня складае каля 2775 метраў (33 мікрараён, праспект Саборнасці і вул. Моладзі).
Дом Пятра I — жылы дом у якім спыняўся маскоўскі цар Пётр I падчас візіту ў Луцк у 1709 годзе. Рэдкі ўзор каменнага жылога дома, які паўтарае планіроўку народнага жытла — «хаты на дзве паловы» (вул. Лесі Украінкі, 2).
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Луцк, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.