Калыска Цывілізацыі

Звычайна гэты тэрмін ужываюць да культур эпохі меднага веку, якія зарадзіліся на старажытным Блізкім Усходзе — гэта, у прыватнасці, Эль-Убейдская культура і Накадская культура, якія далі пачатак шумерскай і старажытнаегіпецкай цывілізацыям адпаведна. Тэрыторыі Урадлівага паўмесяца (Месапатамія і Левант), Арменіі, Іранскага нагор'я (старажытныя Элам і Арата), Цэнтральнай і Усходняй Анатоліі у цэлым лічацца першай калыскай цывілізацыі.

Акрамя таго, гэты тэрмін ужываюць у дачыненні да некаторых іншых азіяцкіх культур, размешчаных уздоўж далін буйных рэк, такіх як рака Інд (Індская цывілізацыя) на Індыйскім субкантыненце і Хуанхэ (дынастыя Шан) у Кітаі, а таксама найстаражытных культур у іншых ранніх ачагах цывілізацыі: у Грэцыі (Кікладская цывілізацыя, Мінойская цывілізацыя), Перу (культура Нортэ-Чыка з горадам Караль) і Мезаамерыцы (альмекская цывілізацыя).

Спекуляцыі вакол «калыскі цывілізацыі» характэрны для псеўдагістарычнай і эзатэрычнай літаратуры пра «страчаныя цывілізацыі і кантыненты», часам афарбаванай у нацыяналістычныя тоны (абвяшчае калыскамі Тайвань, Аркаім, Трыполле і г.д.).