Заяц-Русак: млекакормячая жывёла сямейства зайцавых

Даўжыня цела 50—70 см, хваста 7—11 см, ступні 11,5—15,0 см. Маса цела да 5-6,5 кг. Поўсць летам карычнявата-вохрыста-шэрая з цёмна-стракатым малюнкам, ніз цела чыста-белы. Вакол вачэй белае кольца, пад вачыма цёмная пляма. Кончыкі вушэй чорныя, хвост зверху чорны або чорна-буры, знізу белы. Бакі чырванавата-палевыя. Зімой поўсць гусцейшая, пераважна шэрых таноў, асабліва на задняй частцы тулава і баках.

 

Пашыраны ў розных зонах Еўропы, у Паўночнай Афрыцы, Закаўказзі, Паўднёава-Заходняй Сібіры, Паўночным Казахстане; акліматызаваны ў шэрагу раёнаў Паўднёвай Сібіры, Паўночнай Амерыцы, Новай Зеландыі і Паўднёвай Аўстраліі. На Беларусі звычайны від. Колькасць залежыць ад наяўнасці корму, кліматычных і іншых фактараў. Характэрны для адкрытых ландшафтаў, жыве на палях, у ярах, на высечках, лясных палянах, узлесках.

Пераважна начны звер. Актыўны ўвесь год. Корм раслінны: летам — травяністыя расліны, пераважна злакавыя і бабовыя, зімой дрэвавыя і кустовыя — кара і маладыя парасткі вярбы, асіны, яблынь, груш.

Размнажэнне на Беларусі з лютага да верасня, дае 2—4 прыплоды па 1—7 (найчасцей па 4) зайчанят. Цяжарнасць 42—45 сут. Працягласць жыцця да 10 гадоў.

Аб'ект спартыўнага палявання і пушнога промыслу.