Іахім Фон Зандрарт

Ä.; 12 мая 1606, Франкфурт-на-Майне — 14 кастрычніка 1688, Нюрнберг) — нямецкі жывапісец, графік і гісторык мастацтва, гістарыёграф, перакладчык.

Іахім фон Зандрарт
ням.: Joachim von Sandrart
Дата нараджэння	12 мая 1606(1606-05-12)[…] ці 1608
Месца нараджэння	Франкфурт-на-Майне, Свяшчэнная Рымская імперыя
Дата смерці	14 кастрычніка 1688(1688-10-14)[…] ці 1688
Месца смерці	Нюрнберг, Сярэдняя Франконія, Баварыя
Месца пахавання	Могілкі Святога Іагана (Нюрнберг)[d]
Грамадзянства	Франкфурт-на-Майне
Бацька	Lorenz von Sandrart[d]
Маці	Antoniette de Bodeau[d]
Жонка	Johanna von Milkau[d] і Esther Barbara Bloemart[d]
Род дзейнасці	мастак, мастацтвазнавец, мастак-гравёр, перакладчык, тэарэтык мастацтва, гравёр, настаўнік, гравёр па медзі
Жанр	партрэт
Мастацкі кірунак	барока
Уплыў	Peter Isselburg[d], Aegidius Sadeler[d], Герыт ван Хонтхорст і Daniel Soreau[d]
Уплыў на	Jacob von Sandrart[d] і Матэўс Мерыян[d]
Член у	Таварыства «Пералётныя птушкі»[d] Пладаноснае таварыства[d] Акадэмія Святога Лукі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарадзіўся ў шляхецкай сям’і, якая паходзіла з ваколіц горада Монс у Генегау. Бацькі яго былі купцамі ў Франкфурце-на-Майне. У 1653 годзе атрымаў у Рэгенсбургу пацвярджэнне сваіх дваранскіх правоў і фамільнага герба ў Свяшчэннай Рымскай імперыі.

Жывапісу і графіцы пачаў навучацца з 9-гадовага ўзросту спачатку ў Нюрнбергу (у 1615 годзе), а затым у Празе (1620—1621, у Эгідзія Садэлера). У 1625—1629 гадах вывучаў жывапіс ва Утрэхце ў Герыта ван Хонтхорста. У наступныя шэсць гадоў разам са сваім настаўнікам падарожнічаў па Англіі і Італіі. У Італіі шмат маляваў, у тым ліку для рымскага банкіра Джустыніяні і па замове папы Урбана VIII. У першую чаргу гэта былі шматлікія партрэты, а таксама палотны на біблейскія тэмы для інтэр’ераў рымскіх цэркваў.

У 1635 годзе вярнуўся ў Франкфурт-на-Майне. У 1637—1645 гадах жыў і працаваў у Амстэрдаме, дзе быў прызнаным знаўцам мастацтваў, гандляром прадметамі раскошы і мастаком. У Амстэрдаме напісаў для баварскага герцага Максіміліяна I такія палотны, як серыю «Дванаццаць месяцаў» і алегорыю «Дзень і ноч». Пасля смерці свайго цесця ў 1645 годзе атрымаў у спадчыну замак Штокау каля Інгальштата і перасяліўся ў яго з Нідэрландаў.

У 1649 годзе, пасля заканчэння Трыццацігадовай вайны, прыехаў у Нюрнберг, дзе маляваў партрэты паслоў розных еўрапейскіх дзяржаў. Найбольш значным яго творам там з’яўляецца вялікая карціна «Вялікі банкет міру (Das große Friedensmahl)», якая паказвае ўрачыстае баляванне шведскага караля Карла X Густава з імператарскімі і шведскімі камісарамі ў рамках мірнага кангрэса. У 1653 годзе быў узведзены ў дваранства Пфальц-Нойбурга (Pfalz-Neuburgischer Rat). Пасля таго, як у Вене напісаў партрэты імператара Фердынанда III, яго жонкі і эрцгерцага Леапольда, ён атрымаў таксама аўстрыйскае дваранства. У 1676 г. герцагам Аўгустам Саксен-Вейсенфельскім прыняты ў арыстакратычна-інтэлектуальнае асветніцкае «Пладаноснае таварыства», дзе эмблемай фон Зандрарта была чырвоная елка.

У 1670—1673 гадах жыў і працаваў у Аўгсбургу, дзе адкрыў прыватную Акадэмію жывапісу, папярэдніцу цяперашняй аўгсбургскай Вышэйшай школы мастацтваў. У 1675 годзе напісаў палатно «Сон Якава» для царквы Басаногіх у Аўгсбургу.