Сузор’е Хамэлеон: сузор’е

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Хамэлеон (неадназначнасьць).

Яно было створана ў канцы XVI стагодзьдзя.

Хамэлеон
Сьпіс зорак у сузор’і Хамэлеона
Лацінская назва	Chamaeleon
· у родным склоне	Chamaeleontis
· скарот	Cha
Простае ўзьняцьцё	11г
Схіленьне	−80°
Квадрант	SQ2
Плошча	132 кв. гр. (79-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	16
Зорак з плянэтамі	1
Зорак ярчэй за 3.00m	0
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	0
Найярчэйшая зорка	α Cha (4,05m)
Найбліжэйшая зорка	α Cha (63,45 сьв. г., 19,45 пк)
Аб’екты Мэсье	0
Памежныя сузор’і	Муха Кіль Лятучая Рыба Сталовая Гара Актант Райская Птушка
Назіраецца ў шыротах паміж +0° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу красавіка.

Хамэлеон быў адным з дванаццаці сузор’яў, створаных Пэтэрам Плянцыем паводле назіраньняў Пітэра Дырксона Кейсэра і Фрэдэрыка дэ Гаўтмана. Сузор’е было выяўлена на 35-см глёбусе зорнага неба, створаным Плянцыем і Ёдакусам Хондыем у 1597 (або 1598) годзе ў Амстэрдаме. У 1603 годзе Ёган Баер зьмясьціў Хамэлеона ў свой атляс «Уранамэтрыю». Сузор’е трапіла на неба разам зь дзясяткамі іншых сузор’яў, створаных паводле назіраньняў мараплаўцаў за невядомымі да той пары зоркамі паўднёвага паўшар’я.

• Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2001. — ISBN 0-691-08913-2
• Ridpath, Ian; Tirion, Wil Stars and Planets Guide. — Princeton University Press, 2007. — ISBN 978-0-691-13556-4
• Staal, Julius D. W. The New Patterns in the Sky: Myths and Legends of the Stars. — The McDonald and Woodward Publishing Company, 1988. — ISBN 0-939923-04-1

  Хамэлеон (сузор’е) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

11^г 00^х 00^с, −80° 00′ 00″