Сузор’е Лісічка

Сузор’е было нанесенае на нябесныя мапы ў XVII ст. Яно ляжыць усярэдзіне Летне-восеньскага трыкутніка — астэрызму, які складаецца зь яскравых зорак Дэнэб, Вэга і Альтаір.

Лісічка
Сьпіс зорак у сузор’і Лісічкі
Лацінская назва	Vulpecula
· у родным склоне	Vulpeculae
· скарот	Vul
Простае ўзьняцьцё	20г
Схіленьне	+25°
Квадрант	NQ4
Плошча	268 кв. гр. (55-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	33
Зорак з плянэтамі	4
Зорак ярчэй за 3.00m	0
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	0
Найярчэйшая зорка	α Vul (Гусь) (4,44m)
Найбліжэйшая зорка	Рос 165 (33,54 сьв. г., 10,28 пк)
Аб’екты Мэсье	1
Памежныя сузор’і	Лебедзь Ліра Гэркулес Страла Дэльфін Пэгас
Назіраецца ў шыротах паміж +90° і −55°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу верасьня.

У канцы XVII стагодзьдзя астраном Ёган Гэвэліюс нанёс на мапу сузор’е Лісічка пад арыгінальнай назвай «Лісічка з гусьсю» (па-лацінску: Vulpecula cum ansere) або «Лісічка і гусь» (лац. Vulpecula et Anser), якое было выяўленае як лісіца з гусьсю ў пашчы. Гэвэліюс не разглядаў лісічку і гусь як адасобленыя сузор’і, але пазьней зоркі былі разьнесеныя ў Лісічку і побач Гусь (лац. Anser). Сёньня гэта зноў адно сузор’е Лісічка, але гусь была ўвекавечаная ў зорцы α Лісічкі: Гусь.

  Лісічка (сузор’е) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

20^г 00^х 00^с, +25° 00′ 00″