Astronomía Tránsitu

El tipu de tránsitu más conocíu, pola so espectacularidá, ye l'eclís solar, nel que ye la Lluna la que cubre la vista del Sol.

Los llamaos tránsitos planetarios son aquellos qu'asoceden ente un planeta del sistema solar y el Sol. Dende la Tierra son visibles los d'aquellos planetes que nos precieden (planetes interiores), esto ye, Mercuriu y Venus. Estos tránsitos son d'estrema importancia yá que ayudaron a calcular les dimensiones del sistema solar, ente elles la unidá astronómica. El primer astrónomu que se dio cuenta de les posibilidaes d'estes observaciones foi Edmund Halley (1656-1742).

Tamién los satélites efectúen tránsitos sobre'l discu del planeta. Son bien conocíos los tránsitos de los satélites de Xúpiter sobre'l discu del planeta, o de les sos solombres. Amás de los satélites galileanos, solo la solombra de Titán ye lo suficientemente grande pa ser reparada sobre la superficie de Saturno pola mayoría de los telescopios.

N'agostu de 2006, un grupu de científicos d'Estaos Xuníos llograron realizar una imaxe compuesta en tres llonxitúes d'onda del infrarroxu cercanu, cola cámara avanzada ACS del telescopiu espacial Hubble, d'un tránsitu del satélite de Uranu Ariel, que pasa xunto cola so solombra pol discu de Uranu, percima de les verde-azulaes nubes altes d'Uranu. Esti tránsitu d'un satélite travesando la esfera de Uranu, y la so solombra acompañándolo, enxamás se vio antes y produzse cada 48 años.

El métodu del tránsitu ye'l más emplegáu anguaño na busca de planetes estrasolares. Les misiones Corot (2006) de la ESA, y Kepler (2009) de la NASA, punxeron n'órbita satélites con sensores fotométricos del tipu CCD desaxeradamente sensibles, colos que s'espera pescudar el númberu de planetes esistentes na galaxa, según atopar planetes del tamañu y órbita de la Tierra pa finales de 2012.

• Tránsitu de Mercuriu
• Tránsitu de Venus
• Corot (misión)
• Kepler (satélite)
• Variación de tiempu de tránsitu