Chariots Of Fire: Película de 1981 dirixida por Hugh Hudson

Basada na historia real de los atletes británicos preparar pa competir nos Xuegos Olímpicos de París 1924. Ye, asina mesmu, el títulu del álbum cola banda sonora orixinal de la película, compuestu por Vangelis.

Chariots of Fire
Datos
Títulu orixinal	Chariots of Fire (en) y Les Chariots de feu (fr)
Xéneru	cine biográficu, cine deportivo (es) , cine dramáticu y cine históricu
País d'orixe	Reinu Xuníu y Australia
Estrenu	30 marzu 1981 (Royal Film Performance (en) ) 7 mayu 1982 (Alemaña) 26 setiembre 1981 (Suecia) 31 marzu 1981 (Londres) 15 mayu 1981 (Reinu Xuníu) 9 abril 1982 (Estaos Xuníos) 1981
Idioma orixinal	inglés y francés
Duración	118 min 122 min
Llugar de la narración	París y Inglaterra
Rodaxe	Edimburgu
Color	en color
Ficha téunica
Direición	Hugh Hudson
Producción	David Puttnam y Dodi Al-Fayed (es)
Productor executivu	Dodi Al-Fayed (es)
Guión	Colin Welland
Música	Vangelis
Fotografía	David Watkin
Edición	Terry Rawlings
Repartu	Ben Cross, Ian Charleson, Cheryl Campbell, Nigel Havers, John Gielgud, Ian Holm, Alice Krige, Kenneth Branagh, Stephen Fry, Lindsay Anderson, Richard Griffiths, Nigel Davenport, Brad Davis, David Yelland, Dennis Christopher, Nicholas Farrell, Patrick Magee, Yves Beneyton, Struan Rodger, Peter Egan, Daniel Gerroll, John Young, Yvonne Gilan, Benny Young, Patrick Doyle y Ruby Wax
Ver llista completa
Compañíes
Productora	Allied Stars Ltd
Distribuidora	MOKÉP (en) , Netflix, Vudu (es) y Disney+
Costu	5 500 000 $
Recaldación	58 972 904 $ (Estaos Xuníos) 59 303 359 $ (mundial)
Premios y nominaciones
Premios	ver Óscar a la meyor película (1982) Óscar al meyor guión orixinal (1980) Óscar al meyor diseñu de vestuariu (1980) Óscar a la meyor banda sonora (1980) National Board of Review Award a la meyor película (1981) Toronto International Film Festival People's Choice Award (en) (1981)
Nominaciones	ver Óscar al meyor actor de repartu (1982) Óscar al meyor direutor (1982) Óscar al meyor montaxe (1982) Óscar al meyor guión orixinal (1982) Óscar al meyor diseñu de vestuariu (1982) Óscar a la meyor película (1982) Óscar a la meyor banda sonora (1982)
Calificaciones
CNC	tolos públicos
FSK	FSK 12
Medierådet	apto para una audiencia general (es)
MPAA	PG (es)
Enllaces esternos
Ficha n'IMDb
Ficha en FilmAffinity

Gran Bretaña, 1920. Dos llexítimos corredores de distinta clase social, Harold Abrahams (Ben Cross) y Eric Liddell (Ian Charleson), entrenar con un mesmu oxetivu: competir nos Xuegos Olímpicos de París 1924.

Eric ye un cristianu evanxélicu de la ilesia reformada d'Escocia y los sos padres son misioneros en China. Nació en China pero volvió a Escocia pa estudiar, y aportó a un famosu xugador de rugby. La so fama como deportista escepcional más la so simpática personalidá y el so desendolque como un predicador del evanxeliu en contautu cola xente faen de Eric un personaxe d'escepcional talla: famosu pero humilde, conocíu por toos pero tamién accesible a toos, queríu polos neños y polos grandes...

Cuando remata la película infórmase que Eric morrió dempués de la Segunda Guerra Mundial na China ocupada y que toa Escocia llorar. Eric apaez como un cristianu humilde y satisfecho en Dios que, con gran clarividencia y fe, entiende que la voluntá de Dios pa la so vida ye ser misioneru na China, pero qu'amás Dios se complaz con qu'él cuerra y use los sos dones como corredor, lo cual tendrá de faer antes de dirixise al so destín final na China. Pero Eric non solo ye un rápidu corredor.

Harold Abrahams, tamién ye un personaxe conmovedor, n'agudu contraste con Eric, na so condición de xudíu, Harold atalanta que nun cunta col beneplácito de los ingleses (nuna Inglaterra a la qu'él llapada anglosaxona y cristiana). Harold tien una personalidá marcada por un complexu d'inferioridá social, agraváu por ser una persona sensible ya intelixente. Harold atopa una solución a la so necesidá d'apreciu en ser un famosu corredor. Cuando entra nel Caius College de la Universidá de Cambridge, bate'l récor de velocidá tradicional de la universidá. Más palantre, con trés compañeros de Cambridge, van llegar a formar parte del equipu olímpicu, nel cual tamién integrar Eric Liddell.

El clímax de la participación nes olimpiaes amuesa un Harold Abrahams cumplíu y satisfechu, que vuelve con una medaya d'oru y l'apreciu de toa Gran Bretaña, a atopase cola so fiel novia que sería la so esposa.

Y termina con Eric Liddell qu'algama tola so talla como héroe.

Aubrey Montague ye'l paciente y comprensivu amigu de Harold Abrahams.

• Premiu Óscar 1981: a la meyor película (David Putnam – productor)
• Premiu Óscar 1981: al meyor vestuariu (Milena Canonero)
• Premiu Óscar 1981: a la meyor música (Vangelis)
• Premiu Óscar 1981: al meyor guión (Colin Welland)

Nomada al meyor direutor, al meyor montaxe y al meyor actor secundariu (Ian Holm)

• Premiu NYFCC 1981: a la meyor fotografía (David Watkin)
• Premiu National Board of Review 1981 : a la meyor película
• Premiu Globu d'Oru 1982: a la meyor película estranxera – Reinu Xuníu
• Premiu BAFTA 1982: al meyor vestuariu (Milena Canonero)
• Premiu BAFTA 1982: a la meyor película (David Puttnam)
• Premiu BAFTA 1982: al meyor actor secundariu (Ian Holm)
• Premiu Festival de cine de Cannes 1981: al meyor actor (Ian Holm)
• Premiu Premiu del Xuráu ecuménicu 1981: a Hugh Hudson - direutor
• Premiu London Critics Circle Film 1982: a la película del añu, y al guionista del añu (Colin Welland)
• Premiu Toronto International Film Festival 1981: a Hugh Hudson - direutor
• Premiu Guild Film Award – Silver 1984: a la película estranxera (Hugh Hudson)

• Parte de les escenes rodar nes llocalidá escocesa de Saint Andrews.
• L'actor risible británicu Rowan Atkinson, nel so famosu papel de Mr. Bean, asonsañó esta película na ceremonia d'inauguración de los Xuegos Olímpicos Londres 2012 y nesos mesmos xuegos foi la música de la entrega de les medayes.