برانگیختگی جنسی

برانگیختگی جنسی در زن منجر به افزایش جریان خون به درون کلیتوریس و فرج و همچنین تراوش مایع روان‌کننده می‌شود (این مایع از دیواره‌های واژن جاری می‌شود که در حین عمل جنسی به عنوان روان‌کننده عمل می‌کند)؛ نوک پستان برجسته می‌شود و لب‌های بزرگ و کوچک تغییر شکل و تغییر رنگ می‌دهند.

همگام با انگیزش جنسی در بدن مرد فشار خون در اندام تناسلی افزایش یافته و به بزرگ شدن آلت تناسلی منجر می‌شود، ممکن است مایعات قبل از انزال هم ترشح شود، و بیضه‌ها نیز باد کرده و به سمت بالا حرکت می‌کنند، علاوه بر این پوست بیضه‌ها کشیده شده و محکم‌تر می‌گردد.

یکی از تفاوت‌های مهم انسان‌ها و جانوران در روابط جنسی این است که در انسان زمان‌بندی مشخصی برای انگیزش جنسی وجود ندارد و هر مرد و زن در تمام طول سال امکان انگیزش جنسی را دارند.

چندین هورمون از جمله تستوسترون ، کورتیزول و استرادیول بر تحریک جنسی تأثیر می گذارند . با این حال، نقش خاص این هورمون ها مشخص نیست. تستوسترون رایج ترین هورمونی است که در رابطه با تمایلات جنسی مورد مطالعه قرار می گیرد. این نقش کلیدی در برانگیختگی جنسی در مردان ایفا می کند، با اثرات قوی بر مکانیسم های برانگیختگی مرکزی. ارتباط بین تستوسترون و تحریک جنسی در زنان پیچیده تر است. تحقیقات نشان داده است که سطح تستوسترون در نتیجه شناخت جنسی در زنانی که از پیشگیری از بارداری هورمونی استفاده نمی کنند، افزایش می یابد . همچنین، زنانی که در روابط پلی آندروس شرکت می کنند ، سطوح بالاتری از تستوسترون دارند. با این حال، مشخص نیست که آیا سطوح بالاتر تستوسترون باعث افزایش برانگیختگی و در نتیجه چندین شریک می شود یا اینکه فعالیت جنسی با چندین شریک باعث افزایش تستوسترون می شود. نتایج مطالعه متناقض به این ایده اشاره می‌کند که در حالی که تستوسترون ممکن است در تمایلات جنسی برخی از زنان نقش داشته باشد، اثرات آن می‌تواند با وجود همزمان عوامل روان‌شناختی یا عاطفی در برخی دیگر پنهان شود.

در بیشتر جانوران آمیزش جنسی فقط به منظور تولیدمثل انجام می‌شود، اما برخی میمون‌ها از جمله شامپانزه و نیز دلفین‌ها جانورانی هستند که رفتارهای جنسی را به دلایلی دیگر نیز انجام می‌دهند.

• تحریک جنسی
• قسمت‌های تحریک‌آمیز بدن