man

Uitspraak

• Geluid:  man    (hulp, bestand)
• IPA: / mɑn / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• man

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘mens van mannelijk geslacht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

de man m

1. (biologie) persoon van het mannelijk geslacht

   • Elke man houdt van voetbal. 

   ▸ Geen van de onderzoeken die waren uitgevoerd had antwoord kunnen geven op de vraag waarom de eerste brug in de rivier was gestort en achttien man had gedood.^[3]

   ▸ Nu moet blijken of de aanstormende knapen mannen zijn geworden en de grote mannen grote mannen zijn gebleven.^[4]

2. (pregnant), (familie), (juridisch) echtgenoot, getrouwde man

   • John is de man van Elly. 

3. mens, volwassen persoon in het algemeen

   • Een man heeft voedsel nodig. 

4. (dierkunde) mannelijk exemplaar van een diersoort

   ▸ Ze grapte dat ze een zwarte weduwe was die haar mannetje na het paren opat.^[5]

Synoniemen

• [3] kerel
• [4] mens

Antoniemen

• [1-3]: vrouw
• [1]: (pejoratief) mens

Hyperoniemen

• [1-2]: mens

Opmerkingen

• -man komt vaak voor als tweede deel van een samenstelling waarbij het eerste deel een kenmerk nader aanduidt, bijv. een beroep. Dit soort samenstellingen kent soms een meervoud met  lui zn  of  lieden zn . Als het om beroepen gaat, heeft de wens om mannen en vrouwen gelijk te behandelen vaak vormen opgeleverd met -vrouw en -mens in plaats van -man

Hyponiemen

• (intensivering) superman

Afgeleide begrippen

Uitdrukkingen en gezegden

• anderhalve man en een paardenkop
  bijna niemand
• de juiste man op de juiste plaats
  zeer geschikt voor het werk dat gedaan moet worden
• een man een man, een woord een woord
  je hoort een belofte na te komen
• een man van de klok zijn
  iemand die steeds precies op tijd is
• geen man over boord zijn
  niet zo erg zijn, veel minder erg zijn dan mogelijk was
• aan de man brengen
  een koper vinden
• man en paard noemen
  eerlijk zeggen wie het is
• met man en macht
  met ieders daadwerkelijke medewerking
• met man en muis vergaan
  zinken van een schip, zonder overlevenden

Spreekwoorden

• als de wijn is in de man, dan is de wijsheid in de kan
• de kleren maken de man
  met nette kleding en een goed verzorgd uiterlijk zal je veel sterker staan in het (zaken)leven

Vertalingen

Woordherkomst en -opbouw

• Herkomst: Hebreeuws ^[6]

Zelfstandig naamwoord

het man o

1. (Jiddisch-Hebreeuws) (voeding) voedsel dat uit de hemel komt voor de Israëlieten tijdens hun tocht uit Egypte naar Kanaän; het woord kan in Ex. 16:15 ook worden begrepen als 'wat?' (14×: Ex. 16:15, 16:31 +, Num. 11:6 +, Deut. 8:3 +, Joz. 5:12 +, Ps. 78:24, Neh. 9:20)

Verwante begrippen

• Grieks-Nederlands (gangbare versie): manna

Vertalingen

Werkwoord

man

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mannen
   

   • Ik man. 

2. gebiedende wijs van mannen
   

   • Man! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mannen
   

   • Man je? 

Gangbaarheid

• Het woord man staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "man" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• IPA: /mɑn/

• geluid

Woordafbreking

• man

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Nederlandse man

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

Synoniemen

1. –
2. eggenoot, (deftig:) gade

Antoniemen

1. vrou
2. vrou

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man

Schrijfwijzen

• mann

Synoniemen

• wer

Zelfstandig naamwoord

man v

1. (anatomie) hand

Woordafbreking

• man

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelhoogduitse man

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

Schrijfwijzen

• mann
• månn

Uitspraak

• IPA: /man/

Woordafbreking

• man

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelhoogduitse man

Voornaamwoord

man

1. men

Gelijkklinkende woorden

• Mann m

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man
2. persoon
3. mens
4. mensheid

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudfriese man

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

Verwijzingen

• Wurdboek fan de Fryske taal - Instituut voor de Nederlandse taal

Zelfstandig naamwoord

man

1. hand

Zelfstandig naamwoord

man v

1. (anatomie) hand

   «A xente saúda dándose a man.»

   De mensen begroeten elkaar door elkaar een hand te geven.

Werkwoord

man

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van munan
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van munan

Schrijfwijzen

• 𐌼𐌰𐌽

Persoonlijk voornaamwoord

man

1. datief aan mij, voor mij

Woordafbreking

• man

Zelfstandig naamwoord

man m

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

Synoniemen

1. –
2. echgenoet

Uitspraak

• IPA: /maːn/

Woordafbreking

• man

Werkwoord

man

1. maken

Schrijfwijzen

• maachen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Angelsaksische man

Voornaamwoord

man

1. men

Schrijfwijzen

Afgeleide begrippen

• animan
• me
• noman

Verwante begrippen

• me
• ei

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudnederlandse man

Zelfstandig naamwoord

man

1. mens
2. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
3. man; echtgenoot, getrouwde man

Woordafbreking

• man

Woordherkomst en -opbouw

• [B] Afgeleid van het Middelnederduitse man

Zelfstandig naamwoord

man [A]

1. (biologie) man

Voegwoord

man [B]

1. maar

Synoniemen

• avers
• awer
• bloots

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudfriese min

Bezittelijk voornaamwoord

man

1. mijn

Uitspraak

• IPA: /'ma/

Woordafbreking

• man

Zelfstandig naamwoord

man v

1. hand

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *mann-

Zelfstandig naamwoord

man

1. man

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Proto-Germaanse *mann-

Zelfstandig naamwoord

man m

1. mens
2. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht

Afgeleide begrippen

• ambahtman

Verwijzingen

• Historische woordenboeken Nederlands en Fries - Instituut voor de Nederlandse taal

Zelfstandig naamwoord

man

1. mens
2. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht

Synoniemen

• gumo
• helith
• rink
• seg
• wer

Uitspraak

• IPA: /man/

Woordafbreking

• man

Zelfstandig naamwoord

man m

1. (historisch) leenman, vazal

Synoniemen

• lénnik mbezield
• vazal mbezield

Uitspraak

• IPA: /man/

Woordafbreking

• man

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Duits

Zelfstandig naamwoord

man mbezield

1. (historisch) leenman, vazal

Verbuiging

Synoniemen

• leník mbezield
• vazal mbezield

Afgeleide begrippen

• manka v
• manský

Verwante begrippen

• manství o

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Zelfstandig naamwoord

man

1. genitief meervoud van mana

Woordafbreking

• man

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederlandse man

Zelfstandig naamwoord

man

1. (biologie) man; persoon van het mannelijk geslacht
2. man; echtgenoot, getrouwde man

Uitspraak

• Geluid:  man    (hulp, bestand)
• IPA: / man /

Woordafbreking

• man

Onbepaald voornaamwoord

man

1. men

   «Man får inte äta eller dricka i det här rummet.»

   Men mag in deze kamer niet eten of drinken.

Zelfstandig naamwoord

man, g

1. (biologie) man

   «Där går två män och en kvinna.»

   Daar lopen twee mannen en een vrouw.

Afgeleide begrippen

• landsman
• mansyrke