Eugène Van Oye

Ie was de zeune van René Van Oye die dokteur was in Toeroet en één van de stichtende leraars van d'oude staatslandbouwschole van Toeroet.

Eugène Van Oye kwam goed overeen met ze lerare Guido Gezelle ton dat em in 't Klêen Seminoarie zat in Roeseloare. Der is een lange reke brieven van de 2 bewaard. De vriendschappelikke relatie van Van Oye met zyn oud-lerare is surtout gekleurd deur een gedicht da Gezelle schreef en ipdroeg an Eugene, "Dien avond en die rooze", achter dat 'n em letterlik een roze a gegeven.

 

Guido Gezelle a 't alleszins verkorven by Eugenes vader, René Van Oye, achter da Guido geprobeerd adde om Eugene der van 't overtuugn dat em een priesterroepinge adde. Vader Van Oye gienk zoverre dat em zyn zeune weg haalde uut Roeselare in zyn middelbare studies dei doen an de Normaalschole van Toeroet.

Van Oye studeerde geneeskunde an den univ in Leuven tusschen 1860 en 1866. Je wier lid van de studentenvereniginge "Met Tijd en Vlijt", een genootschap voe Flaminganten. Ie studeerde later ook nog in Gent. Beist de Frans-Duutsen oorlog was Eugene vrywilliger in 't Frans leger.

T'ope met Hugo Verriest, Gustaaf Verriest, Karel de Gheldere en Karel Callebert wordt Van Oye toe de leerliengn van Gezelle gerekend. Met zyn werk "Godelieve van Gistel" kreeg Van Oye in 1924 de Staatsprys voe Vlaamse toneelletterkunde.

Een selectie uut zyn werk:

• Morgenschemer (1874)
• Vonken en stralen (1889)
• In 't blauwe (1904)
• Godelieve van Gistel (1910)
• Balder's dood (1909)
• Mijn gevangenis (1923)
• In memoriam Hugo Verriest (1923)

• VAN DER PLAS, MICHEL, Mijnheer Gezelle. Biografie van een priester-dichter, uutgegeven by Lannoo Anthos, Tielt, 1998.
• LECOMTE, ERIK, artikelenreeks over de voormalige Staatslandbouwschool te Torhout in Ter Linde, Oudleerlingenblad van het Vrij Land- en Tuinbouwinstituut van Torhout.

Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Eugeen van Oye van Wiki Commons.