Tenor: En tiz ya da ince erkek sesi

Tenor, en tiz ya da ince erkek sesine verilen isimdir ve sıralamada baritonun hemen üstünde yer alır. Bir Tenorun ses aralığı ara Do'nun bir oktav aşağısı (C3) ile bir oktav yukarısı (C5)'tir. Standart değerler dışında en alçak nota olarak B♭2 (Si bemol 2) ve en yüksek nota olarak ara Do'dan yukarıdaki Fa'ya kadar çıkabilirler (F5). Operada standart tenor repertuvarında en alçak ses A2 'dir (La2) (Mime, Herod); ancak çok nadir bazı roller C3 'e kadar alçalabilirler.

Tenor tonu bağlamında, birçok sınıflandırması vardır:

• Heldentenor (kahramanımsı tenor), Wagner'ın ya da Strauss'un eserlerine uygun, güçlü ve kalıcı seslerdir.
• Dramatik tenorde benzeri ile donatılmış olsa da daha çok Fransız ve İtalyan operasıyla eşleştirilir.
• Lirik tenor ise tam tersi, ton olarak daha tatlı ve sessizdir ve daha hafif repertuvara uygundur.

Bunlardan başka ayrıca, Tenore contraltino (çok ince bir tenor), Tenore di forza (lirik fakat güçlü tenor), Tenore di grazia (zarif tenor, rossini tenor da denir), Tenore robusto (baritona yakın tenor) ve spinto (parlak ama zorlanmış bir ton belirten).

Ayrıca tenorların eski dönemlerde, kadın rollerini falsetto olarak (sesin en ince ve çatlamamış yerinde) söyledikleri de olmuştur.

"Tenor" ismi, Latince'de "tutmak" anlamına gelen tenere'den gelir. 1250 ve 1500 yılları arasındaki Orta Çağ ve Rönesans Polifoni'sinde, ister ses bazında, ister müzik aleti bazında olsun; tenorlar, ses skalalarının temelini oluşturmuşlardır. Diğer tüm sesler, tenorlara göre sınıflandırılmıştır.

Müzik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.