Iv. Arsinoe

Arsinoë (MÖ 68-63 - MÖ 41) XII. Auletes'in altı çocuğun dördüncüsü ve en küçük kızı, Ptolemaios Krallığı'nın kraliçesi ve kardeşi XIII.Ptolemaios ile birlikte ülkenin yöneticisi (48 M.Ö. - 47 MÖ arasında), Antik Mısırlı Ptolemaios Hanedanı'nın son üyelerinden biri ve aynı zamanda VII. Kleopatra'nın üvey kız kardeşi.

IV. Arsinoe
Arsinoe'nin kurtarılışı adlı resim
Hüküm süresi	Aralık MÖ 48 – Ocak MÖ 47
Taç giymesi	Eylül MÖ 48
Önce gelen	XII. Auletes
Sonra gelen	XIV. Ptolemy ve VII. Kleopatra
Doğum	MÖ 63-68 İskenderiye, Mısır
Ölüm	MÖ 41 Efes
Defin	Efes
Hanedan	Ptalemeios Hanedanı
Babası	XII.Auletes
Annesi	Bilinmiyor
Meslek	Mısır Kraliçesi

İskenderiye kuşatmasında (MÖ 47) kız kardeşi Kleopatra'ya karşı rolü sebebiyle Arsinoë, Nil Muharebesi'nde XIII. Ptolemaios'ün yenilgisinin ardından Romalı triumvir Julius Caesar tarafından Roma'ya savaş esiri olarak götürüldü. Arsinoë daha sonra Roma Anadolu'sunda Efes'teki Artemis Tapınağı'na sürüldü, ancak orada MÖ 41'de sevgilisi Kleopatra'nın isteği üzerine Mark Antony tarafından idam edildi.

Arsinoë, bilinmeyen bir kadın tarafından XII.Auletes'in üçüncü ya da dördüncü kızıydı XII.Auletes M.Ö. 51 yılında öldüğünde, en büyük oğlu ve kızı: Ptolemaios ve Kleopatra'yı Mısır'ın ortak hükümdarları olarak bıraktı, ancak Ptolemaios kısa süre sonra Kleopatra'yı tahttan indirdi ve onu İskenderiye'den kaçmaya zorladı . Julius Caesar MÖ 48'de Pharsalus Muharebesi'nde mağlup ettiği rakibi Pompey'in peşinde İskenderiye'ye geldi. İskenderiye'ye vardığında kendisine Pompey'in başı sunuldu. Her ne kadar mücadele içinde olsalar da uzun süredir dostu olan birinin idam edilmesi Sezar ve Ptolemaios arasında bir ittifak olasılığını sona erdirdi ve Sezar Kleopatra'nın yanında yer aldı. Daha sonra Sezar XII.Auletes'in iradesine uygun olarak Kleopatra ve Ptolemaios'un Mısır'ı birlikte yöneteceğini ve benzer bir kararla MÖ 58'de Roma tarafından Mısır egemenliğine eklenen Kıbrıs'ı Arsinoë ve en küçük kardeşi XIV.Ptolemy'ye verdiğini açıkladı .

Ancak Arsinoë, akıl hocası hadım Ganymedes ile başkentten kaçtı ve Mısır ordusunun komutasını aldı. Ayrıca kendisini IV. Arsinoë olarak Kraliçe ilan etti, Achillas'ı idam etti ve Ganymedes'i ordunun komutasında ikinci adam olarak görevlendirdi. Arsinoë'nin liderliğinde Mısırlılar, Romalılara karşı bir miktar başarı elde ettiler. Mısırlılar, sokakları kapatmak için duvarlar yaparak Sezar'ı şehrin bir bölümünde tuzağa düşürdüler. Ardından Arsinoë, Ganymedes'i Sezar'ın sarnıçlarını besleyen kanallara deniz suyu dökmesi için yönlendirdi ve Sezar'ın birlikleri arasında paniğe neden oldu. Sezar, şehrin altındaki tatlı su içeren gözenekli kireçtaşına kuyular kazarak bu önlemi aldı. Bu önlem, durumu yalnızca kısmen hafifletti, bu yüzden daha fazla tatlı su aramak için sahil boyunca gemiler gönderdi. Sezar, şehirden kaçması gerektiğini fark etti ve bunu limanın kontrolünü ele geçirerek yapmayı umdu. İskenderiye Feneri'nin kontrolünü ele geçirmek için bir saldırı başlattı, ancak Arsinoë'nin güçleri onu geri püskürttü. Muhtemel yenilgisinin farkına varan Sezar, yakındaki bir Roma gemisine yüzebilmek için zırhını ve mor pelerini çıkardı.

Ganymedes'ten memnun olmayan önde gelen Mısırlı subaylar Arsinoe'yi, XIII. Ptolemaios ile takas etmek için Sezar ile pazarlık yaptı. Ptolemaios serbest bırakıldıktan sonra, Romalılar takviye alana ve Mısırlıları kesin bir yenilgiye uğratana kadar savaşa devam etti. Şimdi Roma esaretinde olan Arsinoë, MÖ 46 yılında Roma'ya götürüldü. Sezar'ın zafer törenini izlemeye zorlandı ve ona karşı kazandığı zaferin sahnesi olan İskenderiye Feneri'nin yanan bir heykelinin arkasında geçit töreni yapıldı. Arsinoe, II.Juba ile birlikte kalabalıkta empati uyandırdı. Festivaller sona erdiğinde önde gelen mahkumları zaferin göstergesi olarak boğma geleneğine rağmen, Sezar, Arsinoë'yi öldürmemesi için baskı gördü ve Efes'teki Artemis tapınağını sığınması ve yaşaması için ona tahsis etti. Arsinoë tapınakta birkaç yıl yaşadı ve her zaman Arsinoë'yi gücüne bir tehdit olarak gören kız kardeşi Kleopatra'ya dikkat etti MÖ 41'de, Kleopatra'nın kışkırtmasıyla Mark Antony, Arsinoë'nin Artemis tapınağın basamaklarında idam edilmesini emretti. Cinayeti, tapınak dokunulmazlığının ağır bir ihlali ve Roma için utanç verici bir eylemdi. Arsinoë'yi tapınağa vardığında "kraliçe" olarak karşılayan hadım rahibi (Megabyzos), Efes'ten bir elçinin Kleopatra'dan ricası üzerine affedildi.

Arsinoë'nin doğum yılı genellikle MÖ 68 ile 63 arasında kabul edilir: Encyclopædia Britannica , isyan ve yenilgisi sırasında Julius Caesar'a karşı ayaklanması ve yenilgisi sırasında 15 yaşında olduğunu ve doğumunun MÖ 63 yılında olduğundan bahseder araştırmacı Alissa Lyon ise [1] M.Ö. 68 yılında öldüğünde onun 27 yaşında olduğunu belirtiyor. Joyce Tyldesley doğum tarihini MÖ 68 ile MÖ 65 aralığında kabul eder. Alternatif bir hipotez, 15 ve 18 yaşları arasındaki başsız bir kız çocuğunun iskeletinin Arsinoë olabileceği iddia edilen "Kleopatra: Bir Katilin Portresi" adlı belgesel dizide yer alıyordu.

Sezar'a karşı yapılan kısa savaştaki eylemleri, doğal olarak onun bundan daha yaşlı olduğunu ve bu nedenle, mezara gömülü başsız kız çocuğu olmasını imkansız hale getireceğini düşündürür. Belki de kendi otoritesini kullandığına dair en güçlü kanıt, Sezar'ın Pharos fiyaskosundan sonra, Sezar'a karşı savaşı sürdüren XIII.Ptolemaios 'u sırf Arsinoe'ye dokunmak için serbest bırakmaya hazır olduğudur. MÖ 48-47 olayları sırasında Arsinoë'nin yaşını yaklaşık on yedi yaşına yerleştiren Stacy Schiff, Arsinoë'nin "hırsla yanıp tutuştuğunu" ve "ve halinden memnun biri olmadığını" kaydederek, Arsinoë'nin kraliyet sarayından kaçtıktan sonra üvey kız kardeşine karşı daha fazla ses çıkardığını ve Sezar karşıtı saraylı Achillas'ın tarafında olduğunu ve Sezar'a karşı ordunun başına geçtiğini söyledi.

1990'larda, Efes'in merkezinde bulunan sekizgen bir anıt , Avusturya Bilimler Akademisi'nden Hilke Thür tarafından Arsinoë'nin mezarı olarak varsayıldı. Mezar üzerinde herhangi bir yazıt bulunmamakla birlikte MÖ 50-20 arasına tarihlenmektedir. 1926'da mezar odasında öldüğü zaman 15-18 yaşları arasında olduğu tahmin edilen bir kadının başsız iskeleti bulundu. Thür'ün iskeleti değerlendirmesi, İskenderiye Feneri'nin ikinci katmanı gibi sekizgen olan mezarın şekline, kemiklerin karbon tarihlemesine (MÖ 200 ile 20 arasında), iskeletin cinsiyetine ve çocuğun ölüm yaşını temel almaktadır. Mezarın, "papirüs demeti" sütunları gibi Mısır motiflerine sahip olduğu da iddia edildi.

Çocuğun kimliğini belirlemek için bir DNA testi de denendi. Bununla birlikte, kemikler çok fazla kullanıldığından ve kafatası 2. Dünya Savaşı sırasında Almanya'da kaybolduğundan doğru bir okuma elde etmek imkansızdı. Hilke Thür, kadının neye benzediğini göstermek için adli antropolog Caroline Wilkinson tarafından bilgisayar teknolojisi kullanılarak yeniden yapılandırılan eski notlarını ve fotoğraflarını inceledi. Thür, Boas, Gravlee, Bernard ve Leonard ve diğerlerinin kafatası ölçümlerinin ırkın güvenilir bir göstergesi olmadığını göstermesine rağmen, klasik Grek özellikleriyle karışık Afrika soyunun işaretlerini gösterdiğini iddia etti ve ölçümler modern adli bilim gelişmeden önce,1920'de not edildi. Dahası, Arsinoë ve Kleopatra aynı babayı paylaştılar (Ptolemy XII Auletes) ancak farklı anneleri vardı ve Thür, sözde Afrika soyunun iskeletin annesinden geldiğini iddia etti.

Mary Beard, bulguları eleştiren muhalif bir makale yazdı, önce mezarda hayatta kalan bir isim bulunmadığına ve mezarın Pharos Deniz Feneri'nin şeklini çağrıştırdığı iddiasının "mantıklı olmadığını"; ikincisi, kafatası bozulmadan hayatta kalmaz ve iskeletin yaşı Arsinoë'nin yaşı için çok gençtir (kemiklerin 15-18 yaşında olduğu söylenir, Arsinoë'nin ölümünde yirmili yaşlarının ortalarında olduğu söylenir); ve üçüncü olarak, Kleopatra ve Arsinoë'nin aynı anneye sahip olmadıkları bilinirken, "etnik argüman büyük ölçüde boşa çıkar." Dahası, Thür tarafından ırkı belirlemek için kullanılan kraniyometri, şu anda genel olarak "ırksal baskıyı sürdürmek" için "insan gruplarının sömürülmesini" destekleyen ve "ırkın biyolojik temelinin gelecekteki görüşlerini çarpıtan" bir sahte bilim olarak kabul edilen bilimsel ırkçılığa dayanmaktadır.

The Times'tan bir yazar iskeletin tanımlanmasını "kesinliğe karşı bir varsayımın zaferi" olarak tanımladı. Anıt, Arsinoë'nin mezarı ise, kalıntıları bulunan Ptolemaios hanedanının tek üyesi olacaktı. İskeletin IV.Arsinoë 'e ait olduğu hiçbir zaman kesin olarak kanıtlanmamıştır.