แผ่นดินไหวในจังหวัดชวาตะวันตก พ.ศ.
2552 เป็นแผ่นดินไหวขนาด 7.0 ตามมาตราขนาดโมเมนต์ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2552 เมื่อเวลา 14:55 น. ตามเวลาท้องถิ่น ในจังหวัดชวาตะวันตก ประเทศอินโดนีเซีย เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 81 ราย บาดเจ็บมากกว่า 1,297 ราย และไร้ที่อยู่อาศัยกว่า 210,000 คน (รวมผู้ที่อาศัยในตาซิกมาลายามากกว่า 140,000 ราย) แผ่นดินไหวยังส่งผลถึงจาการ์ตา ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศ แต่ทำให้เกิดความเสียหายเพียงเล็กน้อย และถือเป็นแผ่นดินไหวที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุดตั้งแต่เหตุการณ์แผ่นดินไหวและสึนามิที่ปางันดารัน พ.ศ. 2549
เวลาสากลเชิงพิกัด | 2009-09-02 07:55:01 |
---|---|
รหัสเหตุการณ์ ISC | 15161670 |
USGS-ANSS | ComCat |
วันที่ท้องถิ่น | 2 กันยายน 2552 |
เวลาท้องถิ่น | 14:55:01 WIB |
ขนาด | 7.0 Mw |
ความลึก | 49 กิโลเมตร (30 ไมล์) |
ศูนย์กลาง | 7°46′55″S 107°17′49″E / 7.782°S 107.297°E |
พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ | อินโดนีเซีย |
ระดับความรุนแรงที่รู้สึกได้ | VII (แรงมาก) |
สึนามิ | 20 ซม. |
ผู้ประสบภัย | เสียชีวิต 81 ราย บาดเจ็บ 1,297 ราย พลัดถิ่น 210,000 ราย |
จุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวครั้งนี้ ตั้งอยู่บนรอยเลื่อนขนาดใหญ่ ระหว่างแผ่นเปลือกโลกอินโด-ออสเตรเลียซ้อนทับด้านล่างของแผ่นยูเรเชีย
แผ่นดินไหวอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นใกล้เคียงกัน เกิดหลังจากแผ่นดินไหวครั้งนี้ 5 วัน ในทะเลทางตอนใต้ของยกยาการ์ตา วัดแรงสั่นสะเทือนได้ 6.2 ริกเตอร์ ซึ่งถือว่าเป็นแผ่นดินไหวที่เกี่ยวเนื่องจากแผ่นดินไหวที่ชวาตะวันตกในครั้งนี้
อาคารสิ่งปลูกสร้างในเมืองบันดุงและตาซิกมาลายา เมืองที่อยู่ใกล้จุดเหนือศูนย์กลางแผ่นดินไหวมากที่สุด เกิดความเสียหาย และมีผู้บาดเจ็บมากกว่าร้อยคน บ้านเรือนและอาคารประมาณ 18,300 หลังมีความเสียหายเล็กน้อย และต่อมาก็ได้เพิ่มเป็นมากกว่า 87,000 หลัง
แรงสั่นสะเทือนยังไปไกลถึงจาการ์ตา เมืองหลวงของอินโดนีเซีย ทำให้มีการอพยพผู้คนออกจากอาคารสำนักงานและโรงแรมหลายแห่ง
และยังมีบ้านอย่างน้อย 11 หลังถูกดินถล่มทับในเมืองจีอันจูร์
พลเมืองประมาณ 37 คน ซึ่งรวมเด็ก 13 คนในจีกังกาเริง ได้รับผลกระทบจากดินถล่มที่เกิดจากแผ่นดินไหว และคาดว่าถูกฝังอยู่ใต้ซากปรักหักพัง พื้นที่ดังกล่าวกลายเป็นแหล่งพวกถ้ำมองที่แห่กันเข้ามาในพื้นที่เพื่อถ่ายรูปการทำลายล้างและเหยื่อ
นอกจากนี้มีโรงพยาบาลอย่างน้อย 1 แห่งถูกทำลายจากแรงสั่นสะเทือน
รายงานผู้เสียชีวิตอย่างเป็นทางการจากเดอะจาการ์ตาโพสต์เมื่อวันที่ 4 กันยายน
พื้นที่ | รวม |
---|---|
จีอันจูร์ | 21 |
การุต | 10 |
ตาซิกมาลายา | 9 |
บันดุง | 8 |
จียามิซ | อย่างน้อย 1 |
ซูกาบูมี | อย่างน้อย 1 |
โบโกร์ | อย่างน้อย 1 |
บันดุงตะวันตก | อย่างน้อย 1 |
ผู้อยู่อาศัยจำนวนมากไม่ยอมกลับเข้าที่อยู่อาศัยเนื่องจากกลัวว่าจะเกิดแผ่นดินไหวอีก
ถนนบางสายได้รับการซ่อมแซมและปรับปรุงเรียบร้อยในวันที่ 4 กันยายน. ความช่วยเหลือก็มาถึงพื้นที่ประสบภัยเช่นเดียวกัน
หน่วยงานสุขภาพของบันดุงกล่าวว่าผู้ประสบภัยจากเหตุการณ์ครั้งนี้มีสิทธิในการเข้ารักษาพยาบาลฟรีอย่างน้อย 1 เดือน มีการส่งแพทย์เข้าประจำการเพื่อทำการรักษา 34 คนและนักศึกษาแพทย์อีก 52 คนใน 12 อำเภอของจังหวัด
ประชาชนที่ได้รับผลกระทบมากกว่า 25,000 คนได้อาศัยอยู่ในเต้นท์ที่พักชั่วคราว
This article uses material from the Wikipedia ไทย article แผ่นดินไหวในจังหวัดชวาตะวันตก พ.ศ. 2552, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.