วิลเลิม ไอนต์โฮเฟิน

1860">ค.ศ. 1860 – 29 กันยายน ค.ศ. 1927) เป็นแพทย์และนักสรีรวิทยาชาวดัตช์ เกิดที่เมืองเซอมารัง หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ (ปัจจุบันคือประเทศอินโดนีเซีย) เป็นบุตรของยาโกบ ไอนต์โฮเฟิน และลูวีเซอ มารียา มาติลเดอ กาโรลีเนอ เดอ โฟเคิล ต่อมาบิดาเสียชีวิต มารดาจึงพาบุตรทั้ง 6 คนย้ายกลับมาอาศัยในเนเธอร์แลนด์โดยตั้งรกรากที่เมืองยูเทรกต์ ไอนต์โฮเฟินเรียนวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยยูเทรกต์และดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยไลเดิน

วิลเลิม ไอนต์โฮเฟิน
ไอนต์โฮเฟินในปี ค.ศ. 1906
เกิด	21 พฤษภาคม ค.ศ. 1860(1860-05-21) เซอมารัง หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์
เสียชีวิต	29 กันยายน ค.ศ. 1927(1927-09-29) (67 ปี) ไลเดิน เนเธอร์แลนด์
สัญชาติ	ดัตช์
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยยูเทรกต์
มีชื่อเสียงจาก	การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
รางวัล	รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (ค.ศ. 1924)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขา	สรีรวิทยา
สถาบันที่ทำงาน	มหาวิทยาลัยไลเดิน

ไอน์ไทโฟนศึกษาเรื่องคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ซึ่งในสมัยนั้นมีการค้นพบแล้วว่าการเต้นของหัวใจก่อให้เกิดคลื่นไฟฟ้า แต่ยังไม่มีเครื่องมือที่ใช้วัดอย่างแม่นยำ ในปี ค.ศ. 1901 ไอนต์โฮเฟินประดิษฐ์เครื่องสตริงกัลวานอมิเตอร์ ซึ่งประกอบด้วยเส้นใยที่พาดผ่านแม่เหล็กกำลังสูง เมื่อคลื่นไฟฟ้าวิ่งผ่านเส้นใย สนามแม่เหล็กจะทำให้เส้นใยขยับเป็นเงาบนม้วนกระดาษที่เคลื่อนที่ ไอนต์โฮเฟินใช้เครื่องมือนี้ในการศึกษาโรคหัวใจต่าง ๆ นอกจากนี้ไอนต์โฮเฟินยังกำหนดให้ใช้ตัวอักษร P, Q, R, S และ T ในการแปรผล รวมถึงคิดค้นสามเหลี่ยมไอนต์โฮเฟิน ซึ่งเป็นการอธิบายตำแหน่งขั้วไฟฟ้าหัวใจ

ในปี ค.ศ. 1924 ไอนต์โฮเฟินได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ ในช่วงบั้นปลายชีวิต ไอนต์โฮเฟินสนใจด้านสวนศาสตร์ ไอนต์โฮเฟินเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1927