ชื่อโดเมน

ชื่อโดเมนเป็นชื่อที่ตั้งขึ้นเพื่อให้ง่ายต่อการจดจำ เนื่องจากไอพีแอดเดรสนั้นจดจำได้ยากกว่า และเมื่อการเปลี่ยนแปลงไอพีแอดเดรส ผู้ใช้ไม่จำเป็นต้องรับรู้หรือจดจำไอพีแอดเดรสใหม่ ยังคงใช้โดเมนเนมเดิมได้ต่อไป

อักขระที่จะใช้ในการตั้งชื่อโดเมนเนม ได้แก่ ตัวอักษรภาษาอังกฤษ ตัวเลข และ "-" (ยัติภังค์) คั่นด้วย "." (มหัพภาค) โดยปกติ จะขึ้นต้นด้วยตัวอักษร และลงท้ายด้วยตัวอักษรหรือตัวเลข ตัวอักษรตัวใหญ่เล็กถือว่าเหมือนกัน มีความยาวของซับโดเมนแต่ละส่วนตั้งแต่ 1 ถึง 63 ออกเตต (8 บิต) และความยาวทั้งหมดของโดเมนเนม รวมเครื่องหมายจุดคั่นไม่เกิน 253 ตัวอักษร (แอสกี)

1 ไอพีแอดเดรส สามารถใช้โดเมนเนมได้มากกว่า 1 โดเมนเนม และหลาย ๆ โดเมนเนมอาจจะใช้ไอพีแอดเดรสเดียวกันได้

ตัวอย่างต่อไปนี้ แสดงถึงความแตกต่างระหว่าง ยูอาร์แอล (URL) โดเมนเนม และ ซับโดเมน

ยูอาร์แอล: https://www.example.com/ ชื่อโดเมน: example.com  ซับโดเมน : subdomain.example.com 

โดยทั่วไปมักจะแปลงกลับไปมาได้ 1 ไอพีแอดเดรสมักหมายถึง 1 ชื่อเซิร์ฟเวอร์ แต่ปัจจุบัน ความสนใจในเรื่องเว็บ ทำให้จำนวนเว็บไซต์มีมากกว่าเซิร์ฟเวอร์ โพรโทคอล HTTP จึงระบุว่าไคลเอนต์จะเป็นผู้บอกเซิร์ฟเวอร์ว่าชื่อใดที่ต้องการใช้ วิธีนี้ 1 เซิร์ฟเวอร์ที่ใช้ 1 ไอพีแอดเดรสจะใช้โดเมนเนมได้หลายชื่อ

ยกตัวอย่าง เซิร์ฟเวอร์ที่มีไอพี 192.0.34.166 อาจจะใช้งานโดเมนเนมเหล่านี้ได้:

example1.com example2.net example3.org  

เมื่อมีคำร้องขอ ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับชื่อโฮสต์ก็จะถูกร้องขอเช่นกัน เพื่อส่งไปยังผู้ใช้

แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ

• การจดทะเบียนโดเมนระดับบนสุดตามหมวด เช่น .com, .net, .org เป็นต้น
• การจดทะเบียนโดเมนระดับบนสุดตามรหัสประเทศ เช่น .th สำหรับประเทศไทย

1. ความยาวของชื่อโดเมนตั้งได้ไม่เกิน 63 ตัวอักษร (8 บิต)
2. สามารถใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษผสมกับตัวเลข หรือเครื่องหมายขีด (-) ได้
3. ตัวอักษรภาษาอังกฤษ ใช้ตัวเล็กหรือตัวใหญ่ก็ได้
4. ห้ามใช้เครื่องหมายขีด (-) นำหน้าชื่อโดเมน
5. ห้ามเว้นวรรคในชื่อโดเมน

• DNS
• World Wide Web
• คำสงวนและคำเฉพาะต่าง ๆ ที่ห้ามจดโดเมน .th