Vickers Hardness

1925 ได้มีการทดลองนำวัตถุ ทรงปิรามิดด้านเท่า องศา α =136° กดลงบนพื้นผิววัสดุทดลอง โดยหลังจากที่ดึงวัตถุนั้นออกจากพื้นผิว จะนำความยาวเส้นทแยงมุม ของรอยบุ๋ม/รอยกด นั้นd (mm) มาคำนวณพื้นที่ s (mm²) หากนำน้ำหนักวัตถุF (N) ที่ใช้ทดลอง มาหารด้วยพื้นที่ ที่คำนวณไว้ข้างต้นs (mm²) ค่าที่ได้ คือ ค่าความแข็งของวัตถุนั้นๆ (HV) หรือเรียกว่า ค่า วิกเกอรส์ (Vickers Hardness) (สามารถเข้าดูสูตรโดยเข้าดูที่ วิกิพีเดีย ญี่ปุ่นโดยค้นหา ด้วยคำว่าVickers Hardness เช่นกัน) HV=0.102F/S=0.102sinα/2 2F/d²=0.1831F/d²

สูตรดังกล่าวได้มีการนำ 0.102 ไปใส่ไว้เนื่องจากน้ำหนักมีหน่วยเป็น N หากเป็น kgf ก็ไม่จำเป็นต้องนำ 0.102 ไปใส่ในสูตรแต่อย่างใด

คุณลักษณะเด่นของหน่วยวัดค่าความแข็งนี้ คือ สามารถนำไปใช้ได้กับโลหะทุกชนิดโดยไม่คำนึงถึงขนาดใหญ่เล็ก จึงมีการนำมาใช้อย่างแพร่หลายมากกว่า วิธีการทดสอบหาค่าความแข็ง อื่นๆ เพราะฉะนั้นถึงแม้น้ำหนักจะเปลี่ยน แต่รูปทรงของรอย ที่เกิดจากการกดจะเหมือนกัน ถึงแม้จะเป็นวัสดุต่างชนิดกัน ก็สามารถหาความแข็งได้โดยแค่เปลี่ยนน้ำหนักเท่านั้น อีกทั้งยังสามารถนำค่าที่ได้มาใช้ในการเปรียบเทียบได้อีกด้วย

• R.L. Smith & G.E. Sandland, "An Accurate Method of Determining the Hardness of Metals, with Particular Reference to Those of a High Degree of Hardness," Proceedings of the Institution of Mechanical Engineers, Vol. I, 1922, p 623–641.