โพลีเทีย

อริสโตเติลได้วิพากษ์วิจารณ์ปัญหาของประชาธิปไตยว่าเป็นการปกครองของผู้ที่บกพร่องทางสติปัญญาจำนวนมาก ซึ่งควรจะอยู่ภายใต้การควบคุมของชนชั้นสูง แต่ในขณะเดียวกัน ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับระบอบอภิชนาธิปไตย คือ การปกครองของชนชั้นสูง ควรจะอยู่ภายใต้การปกครองของคนจำนวนมาก ซึ่งอริสโตเติลได้ชี้ให้เห็นแนวคิดของเขาในหนังสือเรื่อง Politics ถึงความจำเป็นที่จะต้องมีตัวประสานระหว่างชนชั้นล่างและชนชั้นสูง

โดยในสมัยกรีซโบราณ การปกครองโดยชนชั้นกลาง หมายถึง การปกครองของนครรัฐกรีกจำนวนมากที่จัดตั้งสภาประชาชนเป็นองค์กรในกระบวนการทางการเมือง แต่ผู้ที่มีสิทธิ์ลงคะแนนไม่รวมถึงสตรี ทาส หรือคนต่างด้าว ซึ่งถูกจำกัดให้กับบุรุษเพียงจำนวนน้อยเท่านั้น แต่สภาดังกล่าวไม่ได้ถือครองอำนาจปกครองที่เบ็ดเสร็จ แต่ประชาธิปไตยแบบเอเธนส์ ก็ยังมีการแบ่งปันอำนาจอยู่ในหมู่ชนชั้นสูง อย่างเช่น สมาชิกสภาซึ่งมาจากการเลือกตั้ง หรือตำแหน่งซึ่งสืบทอดกันทางสายเลือด